Από τον Τσίνοκ (ψευδώνυμο)

Πρωτοσέλιδο στον ελληνικό τύπο και κυρίαρχη είδηση στα τηλεοπτικά κανάλια υπήρξαν για το πρώτο μισό του Σεπτεμβρίου οι καταστροφικές πλημμύρες στον κάμπο της Θεσσαλίας. Η κακοκαιρία Daniel μετέτρεψε τον κάμπο σε λίμνη, αφού έπεσαν μέσα σε 2 μέρες περίπου 1.100 χιλιοστά βροχής συνολικά (!). Αρκετοί μετεωρολόγοι είχαν προβλέψει και μάλιστα προειδοποιήσει ότι η Θεσσαλία θα πλημμυρίσει μέσα σε 45 λεπτά το λιγότερο. 

Τόσο πολύ νερό, με τόση μεγάλη ένταση που έπεσε σε χρόνο ρεκόρ ήταν αδιανόητο να καταλήξει  στις εκβολές και να απορροφηθεί παράλληλα από το έδαφος. 

Όλη αυτή η βιβλική καταστροφή μόνο αρνητικό αντίκτυπο είχε. Πρώτον και κύριο, όλη η περιοχή έγινε μια υγειονομική βόμβα. Πόσα πνιγμένα ζώα, πόσα άλλα διάφορα παράσιτα και μικρόβια αναπτύχθηκαν σε αυτά τα στάσιμα νερά και τις λάσπες, έτσι ώστε ο Θεσσαλικός κάμπος να γίνει ένας τεράστιος βούρκος. Το πρώτο αναμενόμενο φαινόμενο που πρόκειται να αναπτυχθεί είναι η αύξηση των κρουσμάτων γαστρεντερίτιδας, ελονοσίας και γενικότερα διάφορων δερματικών και γαστρεντερικών λοιμώξεων. Τα νερά σίγουρα δεν θα είναι καθαρά και γάργαρα, όπως πριν, πόσο μάλλον το χώμα που είναι πλέον βαλτώδες. 

Όπως είναι κατανοητό, ο τώρα πια «Θεσσαλικός βάλτος» δεν είναι γόνιμος και θα βρίσκεται ‘‘σε κώμα’’ για τα επόμενα, τουλάχιστον,  3-5 χρόνια, ΑΝ φυσικά δεν ξαναβιώσουμε μέσα σε αυτό το διάστημα κάτι παρόμοιο. Μετά από αυτό το διάστημα θα ξέρουμε σίγουρα, άμα θα ξαναγίνουν γόνιμες οι εκτάσεις και αν τα τρόφιμα θα είναι ασφαλή για κατανάλωση.

 Προσωπικά πιστεύω, πως οι γεωργικές εκτάσεις που πλημμύρισαν δεν  θα είναι όπως πριν, αν και δεν αποκλείεται η μικρή πιθανότητα να έχουν γίνει πιο γόνιμες ή να δημιουργηθούν ιδανικές συνθήκες για την καλλιέργεια άλλων προϊόντων (αν και τρέφω μικρές ελπίδες για κάτι τέτοιο). 

Όμως, το σημαντικότερο γεγονός από όλα είναι που τόσες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, που έχασαν τα ζώα τους και τις καλλιέργειες. Κόποι μιας ζωής πήγαν χαμένοι. Πώς θα μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να ξαναζήσουν σαν άνθρωποι; Πώς θα βγάλουν το ψωμί τους ενώ τόσα χρόνια η δουλειά που ήξεραν και ζούσαν από αυτή ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Πώς θα ξαναβρούνε ασφαλή στέγη να κατοικήσουνε; Όλα τα σπίτια που καταστράφηκαν ήταν λόγω της ορμής και της μεγάλης ποσότητας νερού. Αναμενόμενο κάποια στιγμή να γίνει κι αυτό, όπως και η κατάρρευση των γεφυρών, γεγονός που πάνω στην προσπάθεια για τους απεγκλωβισμούς μερικών πλημμυροπαθών και τον εφοδιασμό τους δυσκόλευε την κίνηση των διασωστικών οχημάτων. Ζήτημα αν έγιναν πότε οι απαραίτητες συντηρήσεις των έργων από το κράτος όλα αυτά τα χρόνια.

Και τώρα, πιστεύει άραγε κανείς, πως με αυτά τα χρήματα (με μορφή κονδυλίων, επιδομάτων κλπ.) που έλαβαν οι πληγέντες από το κράτος, θα μπορέσουν να ξαναρχίσουν την ζωή τους. Είναι δυνατόν, απλά με 6.000€ επίδομα αποκλειστικά για είδη πρώτης ανάγκης και απαλλαγή από τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. για κάνα δυο χρόνια (άντε και την αποζημίωση από την ιδιωτική ασφάλιση των σπιτιών) να ‘‘ανακουφιστούν’’; Πού θα κοιμούνται; Πού θα  ζούνε; Άμα πραγματικά οι αρμόδιοι, οι πολιτικοί νοιάζονται τόσο πολύ για τους πολίτες, γιατί δεν μειώνουν τους μισθούς τους για να δώσουν ένα λογικό ποσό χρημάτων σε κάθε νοικοκυριό και μικροεπιχείρηση  να «σταθούν στα πόδια» τους; Ή μόνο να δίνονται χρήματα σε κάτι λίγους και μεγάλους που εκείνοι, ως αντάλλαγμα, θα τους βοηθήσουν να πάρουν την εξουσία;

Άραγε, άφησαν την Θεσσαλία στο έλεος του Θεού εκδικητικά; Μήπως κάποια άλλα παιχνίδια  παίζονται πίσω την πλάτη μας και εμείς δεν το γνωρίζουμε; 

Μάλιστα, ο Θεσσαλικός κάμπος ήταν η 2η, αν όχι η 1η, πηγή εσόδων για το κράτος στον τομέα της γεωργίας και παρείχε (αν και εποχιακές) θέσεις εργασίας. Τώρα με την καταστροφή του αναμένεται μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας και πτώση της ελληνικής οικονομίας.

Μια ακόμη δραματική κατάσταση ήταν ότι ενώ οι  μετεωρολόγοι είχαν προειδοποιήσει λίγες μέρες πριν πέσουν οι καταιγίδες, ότι θα γίνουν οι πλημμύρες, η πολιτεία είχε χρόνο να πάρει τα μέτρα της και να προειδοποιήσει τους κάτοικους να πάρουν τα δικά τους μέτρα. Θα μπορούσαν να είχαν φτιαχτεί περισσότερα και μεγαλύτερα καταλύματα, να γίνει ένα καλύτερο σχέδιο διάσωσης σε περίπτωση που υπάρξουν εγκλωβισμένοι (όπως και έγινε) και οι αγρότες- κτηνοτρόφοι να μεταφέρουν την συγκομιδή τους ή τα ζώα σε ασφαλή μέρη (αν φυσικά ήταν πρακτικά δυνατό για τον καθέναν), αλλά πάνω από όλα να μην εγκλωβιστούν οι ίδιοι σε εκείνα τα μέρη, χωρίς πόσιμο νερό, προμήθειες,  ασφαλή ΣΤΕΓΗ κλπ. 

Δυστυχώς, δεν ήταν η πρώτη και ούτε θα είναι η τελευταία φορά που θα συμβούν παρόμοια φαινόμενα. Τουλάχιστον, εμείς να δούμε την αλήθεια. Να καταλάβουμε όλα όσα συμβαίνουν και να μην πιστεύουμε όσα μας επικοινωνούν τα Μ.Μ.Ε. και οι κυβερνήσεις. Να ξέρουμε ποιους θα επιλέγουμε, ποιοι θα είναι ικανοί να δώσουν λύσεις …Μέχρι τότε; Θα βρισκόμαστε στην ίδια μοίρα.

Leave a Comment