Δυό φορές μικρή αντίκρυσε τον Θάνατο

-Η ταλαιπωρία της προσφυγιάς

-Θεσσαλονίκη και Βηθλεέμ βίοι παράλληλοι

-Τι λέει για την Χαμάς

  Η  Λούμπνα είναι μια 34/χρονη γυναίκα παντρεμένη με τρία παιδιά. Όμως η ομοιότητα της με άλλες γυναίκες, ειδικά στην Ευρώπη, σταματάει εδώ. Γιατί η Λούμπνα είναι Παλαιστίνια από την Βηθλεέμ, είναι Χριστιανή, και έγινε πρόσφυγας στα 12 χρόνια της. Η Λούμπνα   βίωσε πολεμικές καταστάσεις στην πιο ευαίσθητη ηλικία του ανθρώπου. 

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ίδια δυο φορές κινδύνεψε η ζωή της.. Η πρώτη ήταν το 2004  «Οι Εβραίοι μπήκαν για 40 μέρες στην Βηθλεέμ και περιόρισαν τους παλαιστίνιους Χριστιανούς στην εκκλησία του Χριστού… Το σπίτι μας ήταν πολύ κοντά στην εκκλησία του Χριστού και εμείς τα παιδιά ζήσαμε πολύ δύσκολες στιγμές βίας με τους Εβραίους… Μπήκαν με τανκς και επειδή εγώ και η αδερφή μου βγήκαμε σαν παιδάκια που ήμασταν στο μπαλκόνι, για να δούμε τα τανκς ένας Εβραίος μάς πυροβόλησε… Ευτυχώς ,η σφαίρα καρφώθηκε πίσω από την αδερφή μου.» καιη δεύτερη  «. Όταν πέθανε η γιαγιά μου ήταν τότε το 2002 με τις 40 μέρες κατοχής, δεν μπορούσαμε να πάμε να την θάψουμε. Ενώ ήταν πολύ κοντά το νεκροταφείο,  έπρεπε να πάρουμε ειδική άδεια, να περιμένουμε να ανοίξει η μπάρα… Μας άφησαν να κάνουμε την ταφή σε δύο μόνο ώρες. Ο πατέρας μου να προστατεύσει την οικογένειά του, μας μετέφερε στο σπίτι της γιαγιάς μου, που ήταν πιο βαθύ και υπόγειο, γιατί νόμιζε πως εκεί ήταν πιο ασφαλής η διαμονή μας. Εκεί συγκεντρώθηκε όλη η οικογένεια, οι θείοι μου, τα ξαδέρφια μου. Αφού μείναμε για κάποιες μέρες, θελήσαμε να γυρίσουμε στο σπίτι μας. Στο γυρισμό, μας πυροβόλησαν . Ο πατέρας μου άφησε σε ένα δρόμο το αυτοκίνητο και κρυφτήκαμε στις γύρω πολυκατοικίες»

 Η Λούμπνα και οι συγγενείς της διέσχισαν όλη σχεδόν την Ευρώπη για να φτάσουν στην Σουηδία που ήταν και ο τελικός προορισμός τους μόνο που εκεί λόγω της νομοθεσίας δεν μπόρεσαν να παραμείνουν  και τους επέστρεψαν στην Ελλάδα και ειδικά στην Θεσσαλονίκη.   «Ναι, δεν ήταν επιλογή μας  η Ελλάδα. Ήταν πολύ δύσκολα τα πράγματα, δεν είχαμε κανέναν εδώ. Ευτυχώς, φτάσαμε Θεσσαλονίκη και με το που πατήσαμε το πόδι μας εδώ, νιώσαμε σαν την Βηθλεέμ. Μοιάζει με την Βηθλεέμ η Θεσσαλονίκη, είναι τόσο μικρή, νιώθεις ασφαλής, γνωρίζεις τους γύρω σου…Είναι πανέμορφη χώρα η Ελλάδα, δεν έχω φύγει ποτέ από τότε, ούτε πήγα ποτέ κάπου αλλού στο εξωτερικό. Μένω συνέχεια εδώ.(νιώθει πολύ συγκινημένη)» αναφέρει χαρακτηριστικά.

 Ωστόσο στην «συνέντευξη-ποταμό» που μας έδωσε αναγκαζόμαστε να κρατήσουμε τα κυριότερα  σημεία

-Φοίτησε στο Διαπολιτισμικό σχολείο μαζί με την αδελφή της με δασκάλα την Ραλλιώ Ξώμαλη  έμαθε τα ελληνικά κατά προτροπή του πατέρα της και άρχισε να καλυτερεύει η ζωή της. Παντρεύτηκε στη Ελλάδα και έχει τρία παιδιά.

-Για την ζωή της στην Παλαιστίνη θεωρεί ότι μέχρι και την 10/ετία του 1980 Εβραίοι και Παλαιστίνιοι ζούσαν ειρηνικά. Από κει και ύστερα άρχισε η κρίση και οι διακρίσεις. Ο πατέρας της ήταν εργολάβος οικοδομών και αναγκάστηκε να φύγει λόγω των διώξεων των Εβραίων

-Χαρακτηρίζει το καθεστώς της ζωής των Παλαιστινίων στην περιοχή ως καθεστώς «κατοχής» και το παρομοιάζει με την ναζιστική θηριωδία στην Ελλάδα

Είναι χαρακτηριστικές οι απαντήσεις της σε τρεις κρίσιμες ερωτήσεις και αφορούν τους Παλαιστίνιους που ζουν στο Ισραήλ και τα όσα συμβαίνουν στη Γάζα.

– Είναι πολλοί αυτοί που ζουν στις πόλεις του Ισραήλ; 

Είναι πολλοί αυτοί που ζουν στις πόλεις του Ισραήλ. Στους μικτούς γάμους αν κάποια παλαιστίνια παντρευτεί Εβραίο δεν  δίνουν ποτέ υπηκοότητα εβραϊκή .Τώρα με αυτό τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει, σίγουρα έχουν πρόβλημα όσες έχουν παντρευτεί εβραίους… Όλοι οι Παλαιστίνιοι αντιμετωπίζουν προβλήματα. Τα ξαδέρφια μου που μένουν στη Βηθλεέμ απολύθηκαν από τις δουλειές τους. Τα παιδιά δεν πάνε σχολείο. Σε λίγο όλοι οι συγγενείς μου θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης, επειδή δεν δουλεύουν. Τα φαγητά όλα κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Βιώνουμε τις συνέπειες αυτού του σκληρού πολέμου. Τώρα λόγω των δηλώσεών του Μαχμούτ Αμπάς οι παλαιστίνιοι που ζουν στις πόλεις του Ισραήλ δεν έχουν ξεσηκωθεί για να ενωθούν με τους Παλαιστίνιους της λωρίδας της Γάζας που σηκώνουν όλο το βάρος της αντίστασης εναντίον του Ισραήλ. Τους συγκρατούν και έτσι δεν έχει και σε αυτές τις περιοχές εκδηλωθεί μία αντίσταση. 

– Πώς σχολιάζετε όλα αυτά που συμβαίνουν στη λωρίδα της Γάζας;

– Με την εισβολή του Ισραήλ, τη χερσαία εισβολή του Ισραήλ στην μαρτυρική αυτή πόλη πεθαίνουν άμαχοι, πεθαίνουν παιδιά, πεθαίνουν γέροι, βομβαρδίζουν νοσοκομεία, βομβαρδίζουν εκκλησίες… Είναι τόσο απελπισμένοι οι άμαχοι που εγκαταλείπονται στη μοίρα τους. Δεν έχουν πού να πάνε, δεν ξέρουν πώς να ζήσουν… Η κατάσταση είναι σοκαριστική! Δεν μπορούμε ούτε να φύγουν, δεν μπορούν ούτε να ζήσουν. Πραγματικά, δεν ξέρω τι θα κάνουν. Μιλάμε για πραγματική γενοκτονία. Είναι σαν να θέλουν να μας εξαφανίσουν όλους. Δεν μπορώ να καταλάβω τι πρέπει να γίνει, για να σταματήσει αυτή η μαζική αιματοχυσία. Δεν υπάρχει κάποιος κυβερνήτης κάποιου κράτους, κάποιο μαγικό πνεύμα, κάποιος να το σταματήσει όλο αυτό που συμβαίνει… Να σταματήσει τώρα ο πόλεμος. Να σταματήσει ο βομβαρδισμός στη Γάζα. Εμείς θέλουμε να σταματήσει αυτή η αιματοχυσία. Να σταματήσει τώρα. Να σταματήσει επειγόντως…- 

-Εμείς ξέραμε, μαθαίναμε, διαβάζαμε πόσο η Γάζα ήταν η μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή στον κόσμο

– Πραγματικά η Γάζα ήταν και είναι, δεν ξέρω αν θα μείνει κάτι από την Γάζα, η μεγαλύτερη φυλακή στον κόσμο. Αυτό που γίνεται τώρα στη Γάζα, γίνεται για να εξαφανιστεί μία ολόκληρη φυλή. Είναι γενοκτονία. 10.000 σκοτώθηκαν σε 21 μέρες. Οι περισσότεροι είναι παιδιά. Εμείς που παρακολουθούμε aljazeera βλέπουμε γυναίκες έγκυες να χάνουν τα μωρά τους, μωρά να βγαίνουν από την κοιλιά της μητέρας τους νεκρά. Άμα παρακολουθήσετε εκπομπές του AlJazeera, οι εικόνες του πολέμου είναι σκληρές. Αυτές τις εικόνες δεν τις προβάλλουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εδώ. 

 Αναπόφευκτα η συζήτηση πάει και στην Χαμάς όπου η νεαρή Παλαιστίνια μας δίνει μια συνολική απάντηση  για το πώς βλέπει όλη την «εικόνα»

– Τι λέτε εσείς για τη Χαμάς; Είναι μία τρομοκρατική οργάνωση;

– Ναι, η Χαμάς είναι μία οργάνωση φανατικών μουσουλμάνων, αλλά είναι αντάρτες που σώζουν τις ζωές των Παλαιστινίων στη Γάζα, εμείς δεν έχουμε σχέση με τη Χαμάς, είναι μία οργάνωση που δρα στη λωρίδα της Γάζας. Εμείς στα μέρη μας έχουμε την Φατάχ. Πια είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση στην Γάζα και ο κόσμος πεθαίνει από την πείνα… και πριν από αυτόν τον πόλεμο δεν έβρισκαν οι παλαιστίνιοι δουλειά το τελευταίο διάστημα… πριν από τα γεγονότα αυτά 50-60 άτομα ήρθαν για να βρουν δουλειά στην Βηθλεέμ… Κάποιος τους είπε πως εκεί υπάρχει ασφάλεια, θα σας κρύψουν στην εκκλησία. Θεωρητικά δεν θα χτυπούσαν Εβραίοι χριστιανική εκκλησία. Οι Εβραίοι θέλανε να τους πάρουν από την εκκλησία, αλλά η χριστιανική κοινότητα της Βηθλεέμ τους προστάτεψε. Οι δικοί μας τους έκρυψαν. Δεν έγινε το ίδιο βέβαια στη Γάζα. Εκεί οι ισραηλινοί χτύπησαν την εκκλησία. 

– Οι παλαιστίνιοι που ζουν στο Ισραήλ υποστηρίζουν τη Χαμάς; 

– Ναι, υποστηρίζουν τη Χαμάς, βλέπουν στο πρόσωπό τους τους ελευθερωτές τους… Για μας η Χαμάς δεν είναι τρομοκράτες…

– Εμείς εδώ δεν έχουμε καθαρή εικόνα για το πώς βλέπουν οι παλαιστίνιοι την χαμάς …

– Εμένα προσωπικά με ενδιαφέρει η Ειρήνη, δεν θέλω να σκοτώνεται κανείς… Εγώ στηρίζω τη Φατάχ, όμως, παρόλο που πιστεύω στην ειρηνική συνύπαρξη, υποφέρω με αυτές τις σκληρές εικόνες, με αυτούς τους θανάτους των Παλαιστινίων στη Γάζα. Νομίζω πως ο λαός μου αμύνεται εκεί στη βία που βιώνει. Για αυτό και εκεί οι Παλαιστίνιοι υποστηρίζουν τους αντάρτες της Χαμάς, γιατί για αυτούς είναι ήρωες. Δεν είναι τζιχαντιστές. Βοηθάνε το λαό, δίνουν λεφτά, χτίζουν κτίρια. Είναι αγωνιστές. Θέλουν  ο παλαιστινιακός λαός να αποκτήσει την ελευθερία του. Αυτή η επιχείρηση της Χαμάς με την αρπαγή των ομήρων στις 6 Οκτώβρη για το λαό της Παλαιστίνης ήταν κάτι πρωτοφανές. Μπόρεσε η Χαμάς να κάνει κάτι που το Ισραήλ το κάνει κάθε στιγμή εισβάλλοντας στα σπίτια των Παλαιστινίων εδώ και χρόνια. Να φτάσουμε εμείς να μπούμε στο Τελ Αβίβ, να χτυπήσουμε το Τελ Αβίβ. Ο τελευταίος που χτύπησε το Τελ Αβίβ, ήταν ο Σαντάμ Χουσεΐν το 1989 νομίζω… Τότε η μητέρα μου ήταν έγκυος σε μένα και επειδή έτρεξε απότομα για να κρυφτεί, με γέννησε πρόωρα…

  Θα κλείσουμε με την άποψη της για το πώς η ίδια αισθάνεται

Πώς αισθάνεστε; νιώθετε να σας υποστηρίζει ο ελληνικός λαός; 

Το κράτος μπορεί όχι, αλλά ο ελληνικός λαός μας υποστηρίζει. Είναι συγκινητικό και χαίρομαι που μας παίρνουν τηλέφωνο μας ρωτάνε γεμάτοι ανησυχία τι κάνουν οι δικοί μας εκεί, αν είναι καλά… Αλλά και από τότε που ήρθαμε ποτέ δεν μας αντιμετώπισαν άσχημα, η Ελλάδα ήταν για μας σαν μια αγκαλιά.

Και στο Ισραήλ όμως υπάρχουν Εβραίοι που υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους. Βλέπω, για παράδειγμα στο Facebook, πως πολλοί Εβραίοι, γιατί έτσι λέει η θρησκεία τους, δεν θέλουν πόλεμο. Μάλιστα τελευταία διώξαν τον Υπουργό Υγείας. Ρίχνουν ευθύνη στον Νετανιάχου γιατί φτάσαμε ως εδώ. Ξέρουν πως οι Άραβες δεν ενδιαφέρονται για τον εαυτό τους παρά μόνο για να σώσουν τη χώρα τους. Για τους Εβραίους δεν είναι το ίδιο. Εμείς μπορεί να βγούμε στον πόλεμο ξέροντας πως δεν θα γυρίσουμε ζωντανοί. Αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να κάνουμε κάτι.

Leave a Comment