ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΙΚΗΣ ΠΟΙΝΗΣ

Από τη Ράνια Μανδαλάκη

Η θανατική ποινή  είναι ένα τραγικό γεγονός, καθώς αφαιρεί το δικαίωμα της ζωής από έναν άνθρωπο και δεν του δίνει την ευκαιρία της επανόρθωσης μέσα από την επανένταξη στην κοινωνία.

Βέβαια, αυτό δεν δικαιολογεί αυτούς που έχουν αφαιρέσει την ζωή ενός άλλου ανθρώπου, έχουν κλέψει ή έχουν βιάσει κοπέλες. Παρόλα αυτά έστω και αυτοί οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να θανατώνονται. Σε κάποιες χώρες ακόμα εξακολουθεί να συμβαίνει αυτό, διότι πιστεύουν ότι προσφέρει συνοχή και ασφάλεια στο κράτος, αφού δημιουργείται επιπλέον και η αίσθηση του φόβου στους άλλους μέσω του παραδειγματισμού, ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοια γεγονότα. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι θα πρέπει να καταργηθεί η ποινή αυτή από κάθε κοινωνία, αρκεί βέβαια αυτοί που έχουν διαπράξει αδικήματα τόσο σοβαρά, να τιμωρούνται για αρκετά χρόνια στην φυλακή και όταν βγαίνουν έξω να έχουν μετανιώσει πραγματικά, ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοιες πράξεις. Όταν κάποιος μπαίνει στην φυλακή πιστεύω ότι το βίωμα είναι τόσο έντονο, που έτσι κι αλλιώς βγαίνει αλλαγμένος και πιο συνειδητοποιημένος, (έτσι πιστεύω τουλάχιστον και ελπίζω να ισχύει). Βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις, για τις οποίες το κράτος θα πρέπει να βρει άλλη λύση και όχι τον θάνατο. Όταν αφαιρείς την ζωή κάποιου είναι σαν να διαπράττεις και εσύ έγκλημα, σαν να σκοτώνεις έναν άνθρωπο. Στην πραγματικότητα δολοφονείς μια ψυχή, γίνεσαι ένα με τον εγκληματία, που έχει αφαιρέσει μια αθώα ψυχούλα. Μπορεί η θανατική ποινή, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, να μην είναι ένα σύνηθες γεγονός, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει σε κάποιες χώρες όπου η εγκληματικότητα είναι στα ύψη.

Σε καμιά περίπτωση λοιπόν δεν έχει κανένας το δικαίωμα, ούτε ο εγκληματίας αλλά ούτε και το κράτος, να αφαιρεί έτσι απλά το δώρο που μας δίνεται ?η ζωή. Όλοι έχουμε το δικαίωμα να επανορθώσουμε και να ζήσουμε, ακόμα και αυτοί οι άνθρωποι!!!