ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ…

Από τη Μαρία Σταθοπούλου

Κατά τη γνώμη μου ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι οι εξελίξεις στον χώρο της Χαλκιδικής. Οι κάτοικοι εκεί, βγήκαν στους δρόμους διαδηλώνοντας υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα τους για αξιοπρέπεια, εργασία, όνειρα για το μέλλον και την ίδια τους τη ζωή!!! Βγήκαν στους δρόμους με σκοπό να εμποδίσουν τη μετατροπή του τόπου τους σε χώρο εξόρυξης χρυσού , που σύμφωνα με τα λεγόμενα υπουργών «θα φέρει τεράστιο κέρδος στη χώρα», ενώ εκατοντάδες άνθρωποι θα έχουν χάσει τη δουλειά τους, τουριστικές περιοχές θα ερημωθούν, καθώς επίσης και το περιβαλλοντικό κόστος θα είναι φοβερό, διότι δασικές περιοχές θα καταστραφούν, αλλά και τα χημικά που χρησιμοποιούνται για την εξόρυξη, όπως και το ίδιο το αρσενικό που βρίσκεται στα πετρώματα, θα προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας? Και έτσι, επειδή οι άνθρωποι ύψωσαν το ανάστημα τους και δεν δέχτηκαν τη δική τους εξαθλίωση προς συμφέρον άλλων, τα ΜΑΤ, αλλά και ένοπλες δυνάμεις της ΟΠΚΕ ήταν εκεί, για να αποτρέψουν την ?παραβατική αυτή πράξη?. Και αφού η επίθεση στους διαδηλωτές με χημικά και πλαστικές σφαίρες δεν ήταν αρκετή, έριξαν δακρυγόνα και στο σχολείο?Οι μαθητές, οι γονείς και οι καθηγητές να τρέχουν πανικόβλητοι στους διαδρόμους με τα μαλόξ ή να προσπαθούν να συνεφέρουν τα λιπόθυμα παιδιά, ενώ και ο γιατρός να μην μπορεί να βοηθήσει αφού τα ΜΑΤ του κλείνουν τον δρόμο! Αργότερα οι ίδιοι οι αστυνομικοί προσπαθούν να διαψεύσουν τις αδιάψευστες μαρτυρίες στα πρόσωπα τόσων αγανακτισμένων και πονεμένων μαθητών και ενηλίκων, λέγοντας πως ποτέ δεν έριξαν χημικά στο σχολείο και στη διαδήλωση ήταν ελάχιστα, ενώ παράλληλα εικόνες των συνταρακτικών γεγονότων κάνουν το γύρω του κόσμου μέσω του διαδικτύου? Την ίδια περίοδο αναζητώντας «τρομοκράτες» εισβάλλουν στα σπίτια των ανθρώπων και συλλαμβάνουν ακόμα και ανήλικα παιδιά. Κι ενώ ο υφυπουργός παιδείας δηλώνει πως οι ανήλικοι προστατεύονται από τον νόμο και κανένας δεν έχει συλληφθεί, οι φωνές των μαθητών είναι πιο δυνατές και τους ακούμε, όταν μιλούν για τις εμπειρίες τους στο αστυνομικό τμήμα, όπου τους ανέκριναν ή όταν εκφράζουν την αγανάκτηση τους προς αυτούς που προσπαθούν να τους κάνουν να σωπάσουν. Στη βουλή, ενώ κάποιοι ζητούν την απομάκρυνση των ΜΑΤ και κατακρίνουν αυτές τις συμπεριφορές, κάποιοι λένε: «δεν θα αποφασίσουν οι κάτοικοι της Ιερισσού για την Ελληνική οικονομία». Και αν αυτοί δεν τους πείθουν, οι υπόλοιποι Έλληνες που τους συμπαραστέκονται επίσης δεν φτάνουν; Ποια είναι η δημοκρατία μας, όταν όχι μόνο χιλιάδες φωνές δεν λαμβάνονται υπόψη, αλλά και τα στόματα από τα οποία βγαίνουν φιμώνονται; Και ποια η ασφάλεια μας, όταν η αστυνομία ,υπεύθυνη για την τήρηση των νόμων, τους καταπατεί χωρίς τιμωρία;