Ρατσισμός – Χτίζουμε γέφυρες όχι τείχη

Χτίζουμε γέφυρες όχι τείχη- ο ρατσισμός δεν έχει θέση στην καρδιά μας!

Πόσο σοφό ακούγεται, όταν γράφεται με το σθένος της παιδικής ψυχής το «μην εκφράζεσαι αρνητικά για κάποιον αν δεν μπεις πρώτα στη θέση του, να μπαίνεις στη θέση του άλλου και να αντιλαμβάνεσαι την δική του προσωπική οπτική, να ακούς την δική του προσωπική ιστορία»!

Η αφόρμηση δόθηκε στο μάθημα της Λογοτεχνίας και με το κείμενο: «Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς» της Μαρούλας Κλιάφα. Οι μαθητές και οι μαθήτριες θέλησαν να εκφράσουν την συμπαράστασή τους στις δύο ηρωίδες του κειμένου, την Βερόνικα και την Ελένη, που βιώνουν την απόρριψη και τον κοινωνικό ρατσισμό των γύρω τους, αλλά και να εκθέσουν δικές τους αντίστοιχες εμπειρίες. Έτσι, έγραψαν επιστολές, δραματοποιημένες συναντήσεις, τηλεσυνάντηση, τονίζοντας με αφοπλιστική ειλικρίνεια πως οι νέοι άνθρωποι κατανοούν την ανάγκη να συνυπάρξουν και να συνεργαστούν μεταξύ τους, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, να προσεγγίσουν με ενσυναίσθηση την διαφορετικότητα ως απαραίτητη προϋπόθεση ειρηνικής συμβίωσης. 

 Όταν τα παιδιά μπορούν να μπουν στη θέση του άλλου, του ξένου, του ανθρώπου με ειδικές ανάγκες, μπορούν και να αντιληφθούν όλες εκείνες τις υπόγειες διαδρομές, τις προκαταλήψεις, τις σκέψεις της αβύσσου που μας απομακρύνουν από την ανθρωπιά μας, την αληθινή μας φύση.

Συκιές 5-2-2023

Αγαπητή Βερόνικα,

Στη σύγχρονη κοινωνία μας το διαφορετικό αντιμετωπίζεται πολλές φορές με εχθρότητα και προκατάληψη. Οι συμπολίτες μας κρατούν εχθρική στάση απέναντι στους ξένους, γιατί φοβούνται και γίνονται καχύποπτοι. Τους βλέπουν κάποιους ως απειλή για τις λιγοστές θέσεις εργασίας που υπάρχουν. Φοβούνται τη διαφορετική κουλτούρα, τη διαφορετική θρησκεία και πιστεύουν ότι αυτά θέτουν σε κίνδυνο τις τοπικές παραδόσεις και έθιμα. Όμως, με το πέρασμα του χρόνου και τις αλλαγές στις γενεές των ανθρώπων η ιστορία δείχνει πως όλοι εμείς θα αποδεχτούμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες,  θα γίνουμε φίλοι, χωρίς διαφορές και δεν θα διαμαρτυρόμαστε όταν ένας μαθητής από άλλη χώρα κρατάει τη σημαία του σχολείου.

Βερόνικα, δεν θέλω να στεναχωριέσαι, αλλά θέλω να κάνεις υπομονή και σύντομα όλοι θα καταλάβουν πόσο καλή οικογένεια είστε…

Ελπίζω να σε βοήθησα με το γράμμα μου!

 Νίκος προβατίδης Α4

Δραματοποίηση: Διάλογος στην συνάντηση Ελένης- Βερόνικας

Β: Ελένη εσύ είσαι; δεν ήξερα ότι είσαι σε αναπηρικό καροτσάκι… Νιώθω αμήχανα, δεν μου είχες αποκαλύψει αυτό σου το μυστικό…

Ε: Γεια σου Βερόνικα. Ναι, εγώ είμαι… Δεν μου ήταν εύκολο να σου μιλήσω

Β:………………………………………….

Ε: Το ξέρω Βερόνικα πώς νιώθεις αμηχανία. Λυπάμαι για αυτό, αλλά δεν σου μίλησα για το πρόβλημά μου, έλεγα ότι ίσως αυτό μου το μυστικό βάραινε τη φιλία μας και δεν το ήθελα…

Β: Ναι, ανατρέπονται όλα μέσα μου, νιώθω άσχημα… τόσο καιρό σου μιλούσα για τα προβλήματά μου, μονοπωλούσα τον κοινό μας χρόνο και εσύ ζούσες το δικό σου μαρτύριο… Αλλά να ξέρεις πως είμαι εδώ για σένα, ότι κι αν χρειαστείς…

Ε: Σε ευχαριστώ πολύ και πραγματικά, χαίρομαι που έχω μία τέτοια φίλη… Αλλά, θέλω να μάθω, πες μου, τι έγινε με τους νέους σας γείτονες; θέλουν ακόμα να σας διώξουν;

Β: Ο, ο, όχι! Δεν θέλουν πια. Κατάλαβαν ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κακοί και δεν σημαίνει ότι αν ένας Αλβανός έκανε κάτι κακό τότε όλοι οι Αλβανοί είναι εγκληματίες…

Ε: Αυτό είναι πολύ καλό! Δηλαδή, τώρα έχετε καλές σχέσεις με όλους στη γειτονιά;

Β: Ναι έχουμε πολύ καλές σχέσεις και όλοι στην οικοδομή μας συμπαθούν! Αρχίσαμε μάλιστα να ανταλλάζουμε και επισκέψεις…

Ε: Αλήθεια; Να λοιπόν, μία καλή είδηση! Χαίρομαι πολύ… θα αναπτύξετε σύντομα σχέσεις εμπιστοσύνης, όπως αναπτύξαμε και εμείς οι δύο! Εγώ η Ελένη και εσύ η Βερόνικα

Σαββουλίδης Απόστολος Α4

Αγαπητή Βερόνικα,

Έμαθα ότι αντιμετωπίζετε εσύ και η οικογένειά σου προβλήματα φυλετικού διαχωρισμού στο καινούργιο σας διαμέρισμα. Όταν διάβασα το γράμμα σου, στεναχωρήθηκα πολύ! Αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν την ευκαιρία να σας γνωρίσουν και να δουν πόσο καλόκαρδοι είστε. Αυτό που έχω να σου προτείνω είναι να αγνοήσετε τα κακόγουστα σχόλια τους. Εξαιτίας των προκαταλήψεων τους οι γείτονες σας είναι εγκλωβισμένοι. Σύντομα θα βρεις άτομα που θα σε σέβονται και θα σε εκτιμούν για αυτό που πραγματικά είσαι. Μη χαραμίζεις την ενέργειά σου στο να προσπαθείς να αποδείξεις στους υπόλοιπους ότι είσαι μία καλή Αλβανίδα. Αν θέλουν να πιστεύουν ότι όλοι οι Αλβανοί είστε μαχαιροβγάλτες, μην ασχολείσαι μαζί τους. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε εκτιμούν και θα σε αγαπάνε επειδή το αξίζεις…

 Με αγάπη και εκτίμηση

 Ηλιάνα Τσολάκη Α4

Αγαπητή Ελένη,

 Σου στέλνω αυτή την επιστολή για να σου συμπαρασταθώ στα προβλήματά σου. Καταλαβαίνω πλήρως τη θέση σου, γιατί και εγώ βιώνω την ίδια κατάσταση. Έχω και εγώ κινητικά προβλήματα.

Εμείς, τα άτομα με αναπηρία βιώνουμε μία δύσκολη ζωή, όχι μόνο γιατί δεν μπορούμε να μετακινηθούμε και να κάνουμε δραστηριότητες που επιθυμούμε, αλλά και γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε το ρατσισμό και μία κακή συμπεριφορά πολλών ανθρώπων. Ωστόσο, θα πρέπει να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και να μην επηρεαζόμαστε από τέτοιου είδους συμπεριφορές. Για αυτό και εσύ η ίδια είναι ανάγκη να μην κρύβεσαι από τη φίλη σου και να μοιραστείς το πρόβλημά σου, όπως και εκείνη μοιράζεται μαζί σου τα προβλήματά της. Είμαι σίγουρη πως θα σε καταλάβει και θα σε στηρίξει. Δεν θα πρέπει να ντρεπόμαστε για αυτό που μας συμβαίνει αλλά να υπερασπιζόμαστε με θάρρος τον εαυτό μας.

Κλείνοντας την επιστολή μου, θα ήθελα να σου υπενθυμίσω ότι παρόλο που υπάρχουν άνθρωποι που δεν αποδέχονται το διαφορετικό και μας πληγώνουν πολύ υπάρχουν άλλοι τόσοι και πολύ περισσότεροι που μας συμπαραστέκονται και μας στηρίζουν…εμείς δεν πρέπει να απογοητευόμαστε, αλλά να έχουμε πάντα το κεφάλι ψηλά και να συνεχίζουμε.

Με αγάπη

Σπυριδούλα ΤσαρουχίδουΑ4

Αγαπητή μου Βερόνικα,

Διάβασα το γράμμα σου και στεναχωρήθηκα πολύ με αυτά που σας συμβαίνουν! Δυστυχώς, ο ρατσισμός στην κοινωνία μας καλά κρατεί. Ξέρω πως είναι άσχημο και άδικο που οι γείτονές σας εκφράζονται άσχημα για σας χωρίς να σας γνωρίζουν, μόνο και μόνο επειδή είστε από την Αλβανία. Εγώ θα σου πρότεινα να συνεννοηθείς με την οικογένειά σου και να κάνετε μία συγκέντρωση όλοι οι συγκάτοικοι της πολυκατοικίας. Συζητώντας σε ήρεμο κλίμα θα τους αποδείξετε πως δεν διαφέρετε από αυτούς, είστε άνθρωποι φιλήσυχοι, καταπληκτικοί και ευγενικοί. Κάνουν λάθος που σας αντιμετωπίζουν με προκατάληψη. Κάνουν λάθος που κρίνουν τους ανθρώπους μόνο και μόνο από την καταγωγή. Στη συγκέντρωση αυτή θα μιλήσετε πολιτισμένα και θα τους εξηγήσετε χωρίς φωνές και μαλώματα πώς νιώθετε. Είμαι σίγουρη πως θα καταλάβουν το λάθος τους και θα σας αποδεχτούν. Εξάλλου, πολύ σύντομα θα σας συμπαθήσουν όλοι γιατί εσύ και η οικογένειά σου είστε υπέροχοι άνθρωποι.

Δεν μπορώ να σε νιώθω στεναχωρημένη για κάτι που πραγματικά δεν φταις καθόλου εσύ προσωπικά και οι δικοί σου. Θεωρώ πως σύντομα όλα αυτά που σε στεναχωρούν τώρα θα περάσουν. Θα κλείσω τώρα το γράμμα μου γιατί πρέπει να διαβάσω. Περιμένω με αγωνία και ανυπομονησία νέα σου!

                                                                                              Φιλάκια πολλά

                                                                                              Μαρία Πέττα

  Αγαπητή Βερόνικα,                                                                                                  

Λυπήθηκα πολύ όταν άκουσα τα νέα σου, αλλά να ξες στη ζωή σου θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους που μπορεί να μη σε συμπαθούν, όχι μόνο για την καταγωγή σου αλλά και για την εξωτερική σου εμφάνιση, για το ντύσιμό σου, για τη μουσική που ακούς, και γενικότερα για τις απόψεις και τις αντιλήψεις σου. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που εκφράζονται επικριτικά πολλές φορές δεν είναι σημαντικοί για μας, για αυτό απλά αγνόησέ τους… Μην τους ακούς… Οι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί με το διαφορετικό… Δυστυχώς έχουν προκαταλήψεις και πολύ συχνά δεν επικοινωνούν αληθινά με τους άλλους.

                                                                                                                     Με αγάπη                                                                      Χριστόφορος Νικολαϊδης

Αγαπητή Βερόνικα,

Στεναχωρήθηκα με αυτά που μου έγραψες. Οι γείτονες σου δεν καταλαβαίνουν πως είναι να μιλάνε άσχημα για σένα, να εκφράζονται με φόβο, χωρίς να σε γνωρίζουν καν. Να σε φοβούνται λόγω της καταγωγής σου. Δεν καταλαβαίνουν πως σε πληγώνουν και πως σε στεναχωρούν.

Σωστά λες, είμαστε όλοι άνθρωποι. Η καταγωγή μας δεν πρέπει να μετράει καθόλου. Εύχομαι τα προβλήματά σου να λυθούν σύντομα. Δεν σου αξίζει να σου συμπεριφέρονται με προκατάληψη.

Όταν οι γείτονες σας γνωρίσουν καλύτερα, θα σας συμπαθήσουν. Θα καταλάβουν γρήγορα ότι έκαναν μεγάλο λάθος. Είσαι ένας ευγενικός, ευχάριστος και συμπαθητικός άνθρωπος, όλοι σε αγαπούν. Αυτά που λένε πίσω από την πλάτη σου τα αρνητικά, θα είναι όλα παρελθόν. Αυτά από μένα, δεν έχω πολύ χρόνο, αλλά σου υπόσχομαι πως θα σου ξαναγράψω σύντομα.

Με αγάπη

 Βάλια Μανώλα

Αγαπητή Βερόνικα,

Στεναχωρήθηκα καθώς διάβασα το γράμμα που μου έγραψες. Λυπάμαι που οι γείτονες σου φοβούνται, μιλάνε άσχημα για σας και είναι καχύποπτοι, κι όλα αυτά χωρίς να σας γνωρίζω μόνο και μόνο επειδή έχετε άλλο τόπο καταγωγής. Κρίμα που δεν καταλαβαίνουν ότι σας πληγώνουν και δεν το αξίζετε.

Όλοι μας είμαστε άνθρωποι και η διαφορετική καταγωγή μας δεν μπορεί να είναι η αιτία αρνητικής κριτικής. Θα ήθελα αυτά τα προβλήματα που έχεις να λυθούν γιατί δεν είναι δίκαιο να βιώνεις τέτοιον αποκλεισμό. Είσαι σπάνιος άνθρωπος, αλλά για να αναγνωρίσει κάποιος την τελειότητα σου πρέπει να σε γνωρίσει καλά, να επικοινωνήσει με το μέσα σου και να μη σε κρίνει για το απέξω σου. Εμένα δεν με νοιάζει από που κατάγεσαι, αλλά με ενδιαφέρει ο χαρακτήρας σου, ο εσωτερικός του κόσμος.

Με αγάπη

 Κική Μπισκιτζίδου

Αγαπητή Βερόνικα,

Διάβασα το γράμμα σου. Κατάλαβα πως αντιμετωπίζεις έντονο ρατσισμό μόνο και μόνο επειδή ήρθες από άλλη χώρα. Λοιπόν, ότι και αν σου λένε οι γείτονές σου θα πρέπει να σου είναι αδιάφορο. Όσο τους δίνεις σημασία αυτοί θα σε ενοχλούν. Οι γείτονες σου δεν έχουν τι άλλο να κάνουν και για να ξεφεύγουν από τα δικά τους προβλήματα, ασχολούνται με τους άλλους. Οι ρατσιστές δεν έχουν κάτι ουσιαστικό για να ασχολούνται στη ζωή τους. Να ξέρεις ότι θα είμαι κοντά σου. Σας νιώθω και θέλω να είστε όλοι καλά.

Με αγάπη

 Αλέξανδρος Τζομαϊλης

Αγαπημένη μου Βερόνικα,

Σου στέλνω αυτό το γράμμα για να σου εκφράσω την συμπαράσταση μου για όσα συμβαίνουν στη ζωή σας. Αυτά που ζείτε σίγουρα δεν είναι και λίγα. Τα σχόλια των γειτόνων σας σε έχουν πληγώσει πολύ, αλλά μην ξεχνάς ότι ο κόσμος μερικές φορές γίνεται κακός. Επίσης, δεν πρέπει να δίνεις σημασία σε όσα σου λένε οι γείτονες σου γιατί με τον καιρό όλα αυτά θα αποδειχτούν ψεύτικα. Ακόμα, εσύ οφείλεις να είσαι καλή μαθήτρια, να διαβάζεις, να στηρίζεις την οικογένειά σου και μην ξεχνάς να κάνεις παρέα με αυτούς που σε σέβονται και εκτιμούν αυτό που είσαι πραγματικά.

Όλα αυτά που έγραψα να τα σκεφτείς και να μη σε νοιάζει η γνώμη των άλλων με τους οποίους δεν έχεις κοινές αξίες. Μην ξεχνάς πως αξίζεις πολλά.

Με αγάπη

 Διομήδης Στειακάκης

Γεια σου Βερόνικα,

Εύχομαι να είσαι καλά και να νιώσεις καλύτερα τώρα που διαβάζεις το γράμμα μου. Στεναχωρήθηκα με τα νέα σου και τα σχόλια των καινούριων σας γειτόνων. Σας αντιμετωπίζουν με προκατάληψη, επειδή είστε καινούριοι γείτονες και σας κρίνουν αρνητικά από την καταγωγή σας. Αλλά όσο περνάει ο καιρός θα σας γνωρίζουν και θα αλλάξουν γνώμη. Δυστυχώς, οι άνθρωποι πολλές φορές εκδηλώνουν ρατσισμό ξενοφοβία, επειδή έχουν μεγαλώσει φοβικά. Εσείς δεν χρειάζεται να δίνετε σημασία. Αγνοήστε αυτά τα σχόλια. Να ζείτε με την ησυχία σας και θα είστε όλοι καλά σύντομα. Οι γείτονές σας θα καταλάβουν πως είστε καλοί άνθρωποι, όποτε χρειάζεται δύναμη και υπομονή…

Με αγάπη

 Αλεξάνδρα Σπιριντονίντι

Τηλε-συνάντηση Ελένης και Βερόνικας

Β– Γεια σου Ελένη

Ε– Γεια σου Βερόνικα

Β– Τι κάνεις; Πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε; Είναι όλα καλά; Τελικά, τι έγινε σε εκείνο τον αγώνα μπάσκετ;

Ε– Λοιπόν από πού να αρχίσω; Στον αγώνα του μπάσκετ τα πήγαμε πάρα πολύ καλά, αλλά δυστυχώς δεν κερδίσαμε. Εμένα όμως δεν με πείραξε καθόλου, γιατί πάνω από όλα το διασκεδάσαμε και περάσαμε καλά! Τώρα… Αποφάσισα να σου πω κάτι που είναι δυσάρεστο άλλα το κρατούσα πολύ καιρό μέσα μου, θέλω όμως να το εκμυστηρευτώ σε σένα. Μην ανησυχείς, όπως με βλέπεις είμαι καλά, γιατί πριν από μία εβδομάδα συνέβη ένα θαύμα! Είμαι έτοιμη πια να σου μιλήσω αληθινά!!!

Β: Κοντεύω να σκάσω από την αγωνία μου…Πες μου επιτέλους…

 Ε: Όλο αυτό καιρό τον καιρό που αλληλογραφούμε εγώ ήμουν σε αναπηρικό καροτσάκι. Περνούσα πολύ δύσκολες στιγμές. Αντιμετώπισα πολλές φορές την καχυποψία, τον ρατσισμό των γύρω μου, τον κοινωνικό αποκλεισμό… Αλλά τώρα είμαι και νιώθω πιο δυνατή από ποτέ. Αποφάσισα να το κρατήσω όλο το προηγούμενο διάστημα αυτό που μου συνέβαινε μυστικό από σένα, γιατί δεν ήθελα ούτε στιγμή να με λυπάσαι, ήθελα να μας φαντάζεσαι καλά, γιατί αυτό μου έδινε δύναμη, σε ένιωθα και σε νιώθω πάντα φίλη μου. Το ξέρω πως δεν μου έδωσες καμία αφορμή να μη σε εμπιστευτώ, αλλά μετά το αυτοκινητιστικό δυστύχημα που μου συνέβη, κλείστηκα στον εαυτό μου και πραγματικά δεν εμπιστεύομαι κάποιες στιγμές κανέναν. Ελπίζω να με καταλάβεις, έχω ανάγκη να με καταλάβεις. Πες μου τώρα για σένα… Εσύ πώς είσαι;

Β: Δεν έχω λόγια, δεν ξέρω τι να πω για όλα αυτά που άκουσα μόλις από σένα…. Ελένη μου, λυπάμαι πολύ, πέρασες μεγάλο διάστημα της ζωής σου με πολύ πόνο και εγώ δεν μπορούσα να σε βοηθήσω. Πω πω, συνειδητοποιώ πόσο πόνεσες και πόσο μόνη ένιωσες. Αφού όμως μου λες πως τώρα είσαι καλά, ας ξεχάσουμε τα παλιά. Να ξέρεις πως ούτε παλιά ούτε και τώρα είσαι μόνη σου. Για να ξεχαστούμε θα σου πω πάλι τα δικά μου…

Με τους γείτονές μας τα πράγματα είναι έτσι και έτσι. Με μερικούς είμαστε πολύ καλά και κάνουμε οικογενειακά παρέα όμως με άλλους… Άστα να πάνε. Συνεχίζουν να λένε και να κάνουν τα ίδια και τα ίδια. Φέρονται εγωιστικά, δεν παραδέχονται ότι άνουν λάθος. Ταμπουρώνονται πίσω από τις ιδέες τους. Αλλά δεν τους δίνουμε πια σημασία. Άλλωστε, ταιριάζουμε με κάποιους από τους νέους μας γείτονες και αυτοί λένε πως οι συγκεκριμένοι της πολυκατοικίας όλο προβλήματα δημιουργούν και δεν χάνουν ευκαιρία να πετούν κακίες. Τέσπα, χάρηκα πολύ που τα λέμε και στο viber και επιτέλους θα πρέπει να συναντηθούμε και να τα πούμε από κοντά!

Ε: Γεια σου Βερόνικα, σίγουρα θα τα πούμε, με την πρώτη ευκαιρία!

Αγαπημένη μου φίλη Βερόνικα,

Αχ καημένη μου, μη στεναχωριέσαι! Είμαι σίγουρη πως οι γείτονες σου θα καταλάβουν πόσο καλοί άνθρωποι είστε, εσύ και η οικογένειά σου. Ελπίζω να μην αντιμετωπίσεις το ίδιο πρόβλημα και στο σχολείο… Να ξέρεις πως εγώ στο σχολείο αντιμετωπίζω τέτοιου είδους προβλήματα. Γιατί ξέρεις πόσο άσχημα και ανταγωνιστικά είναι εκεί… Εγώ συχνά ακούω άσχημα σχόλια από τους συμμαθητές μου και με στεναχωρούν αφάνταστα. Δυστυχώς…

Ο πατέρας σου καλά έκανε που πήγε στον διαχειριστή και διαμαρτυρήθηκε… Δεν γίνεται μικρόψυχοι άνθρωποι να χαλούν την καθημερινότητά μας. Άκου εκεί, να θέλουν να σας διώξουν από την οικοδομή. Πόσο κακός γίνεται ο κόσμος… Όμως μη φοβάσαι τίποτα…

Η φίλη σου

Σοφία Φωτιάδου

Βερόνικα μου,

Λυπάμαι πολύ για όλα αυτά που σου συμβαίνουν. Πραγματικά, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν πώς νιώθει ο άλλος… Μιλάνε εύκολα άσχημα για κάποιον και την οικογένειά του λόγω της καταγωγής τους. Σωστά λες, είμαστε όλοι άνθρωποι και δεν πρέπει να σε ξεχωρίζουν. Δεν αξίζει να σου συμπεριφέρονται έτσι εσένα και την οικογένειά σου.

Μην ανησυχείς σύντομα θα αλλάξουν τη συμπεριφορά τους προς εσάς. Θα σας γνωρίσουν καλύτερα, θα σας συμπαθήσουν και τότε θα καταλάβουν ότι έκαναν μεγάλο λάθος. Θα διαπιστώσουν ότι είστε ευγενικοί και συμπαθητικοί. Ότι δεν κάνατε κακό σε κανέναν… Προστατεύστε τον εαυτό σας και μην αφήνετε κανέναν να λέει άσχημα πράγματα πίσω από την πλάτη σας. Μη φοβάσαι και όλα θα πάνε καλά.

Όταν βρω χρόνο θα σου ξαναγράψω. Τα λέμε σύντομα…

Με αγάπη

Κατερίνα Μουτάκη

Αγαπητέ Χασανί

Έλαβα το γράμμα σου και στεναχωρήθηκα πολύ με τα νέα σου. Λυπάμαι τόσο για όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που φέρονται πολύ σκληρά στους μετανάστες. Οι ίδιοι άνθρωποι πολλές φορές είναι πολύ σκληροί και μαζί μας. Μικρέ μου φίλε μη δίνεις και πολλή σημασία σε όλους αυτούς που εκφράζουν δυσαρέσκεια. Δεν είναι ωραίο να κοροϊδεύουμε οικογένειες από άλλη χώρα. Καταλαβαίνουμε πως όλοι εσείς φύγατε από τη χώρα σας και ήρθατε στη δική μας για ένα καλύτερο μέλλον…

Πολλοί από τους δικούς σας όπως μαθαίνουμε βρίσκονται ήδη σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία στη Νορβηγία κι αλλού… Ο κόσμος αλλάζει και θέλω να πιστεύω πως θα γίνεται όλο και καλύτερος και κάποια στιγμή όλοι οι διαχωρισμοί και οι προκαταλήψεις θα εξαφανιστούν και όλη η γη θα είναι σαν μία μεγάλη αγκαλιά.

Στέφανος Μουγκράκης, Βάλια Μανώλα

Συνάντηση Βερόνικας και Ελένης

Β: (Μιλάει στο κινητό) πού είσαι Ελένη; Γιατί δεν σε βλέπω;

Ε: Τώρα έρχομαι, μόλις μπήκα στο πάρκο…

Β; Δεν σε βλέπω. Πού να κοιτάξω; Το πάρκο είναι άδειο… Δεν βλέπω κανέναν παρά μόνο ένα κορίτσι σε αναπηρικό καροτσάκι…

Ε: Εγώ είμαι Βερόνικα αυτή που κάθεται στο αναπηρικό καροτσάκι.

Β: (Η Βερόνικα κλείνει το τηλέφωνο και μένει κεραυνοβολημένη) (ψελλίζει ) Γιατί δεν μου είπες ότι δεν μπορείς να περπατήσεις; Πώς, πώς το έπαθες; Πότε συνέβη;

Ε: Πριν από καιρό το έπαθα, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Β: Για ποιο λόγο μου έκρυψες κάτι τόσο σημαντικό; Γιατί δεν μου μίλησες, γιατί δεν μου έγραψες Ελένη;

Ε: Περίμενα πως δεν θα με δεχόσουν ως φίλη σου. Δεν ήθελα να με λυπάσαι, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι.

Β: Όχι Ελένη, είμαι σίγουρη πως αντιμετώπισες και αντιμετωπίζεις το πρόβλημά σου με γενναιότητα. Απόδειξη πως με αξιοπρέπεια τόση έχεις πάρει τη ζωή στα χέρια σου και ζεις όπως όλοι μας… Αγωνίζεσαι για να έχει η καθημερινότητά σου ποιότητα… (αγκαλιάζονται )

Θανάσης Ναουμίδης, Πολυδεύκης Μπλιάμης

Φίλη μου Βερόνικα,

Καταλαβαίνω πως νιώθεις. Ξέρω πως είναι να αντιμετωπίζεις την κακία του κόσμου. Θέλω να σου πω να μη στεναχωριέσαι, να μη σε παίρνει από κάτω. Άλλωστε, υπολογίζουμε την γνώμη των ανθρώπων που αξίζουν, που εκφράζουν καλοσύνη και συμπεριφέρονται με ευγένεια στους γύρω τους χωρίς αποκλεισμούς. Με τον καιρό δεν θα σε ενοχλεί η γνώμη αυτών των περίεργων γειτόνων. Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν πως δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Εγώ προσωπικά νιώθω απέχθεια για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να μπουν στη θέση του άλλου, που πληγώνουν τους άλλους με σκληρότητα. Δυστυχώς, αρκετοί συνάνθρωποί μας δεν σέβονται τον διπλανό τους.

Είμαι βέβαιη πως οι γείτονές σας σύντομα θα καταλάβουν ότι κάνουν λάθος, ότι οι άνθρωποι είναι καλοί ή κακοί, όχι λόγω της καταγωγής τους, αλλά κρίνονται ως καλοί ή κακοί ανάλογα με τη συμπεριφορά τους.

Με αγάπη

Αναστασία Κουτσουρίδου

Αγαπημένη μου Σακίλα,

Έμαθα πως σου φέρονται κάποιοι άνθρωποι εκεί στη μακρινή Ελλάδα… Εγώ, όπως είδες και στο τελευταίο μας γράμμα μένω πια στην Αγγλία. Εδώ το bullying και ο εθνικός ρατσισμός είναι σε άλλη μορφή και σε άλλο επίπεδο σε σχέση με την Ελλάδα. Εδώ στο Λονδίνο υπάρχει κάθε καρυδιάς καρύδι. Είναι μια πολυπολιτισμική πόλη.

Αυτό που σου προτείνω να κάνεις, είναι να αγνοήσεις τα κακόβουλα σχόλια, γιατί σύντομα οι γείτονες σου θα αλλάξουν γνώμη, θα τους περάσει… Εσύ να προσπαθήσεις να κάνεις φίλους. Τα παιδιά στην ηλικία μας δεν έχουν προκαταλήψεις και θα σε στηρίξουν. Μία ακόμη συμβουλή. Μην προσπαθείς και μην πλησιάζεις ανθρώπους που δεν έχουν ενσυναίσθηση και δεν μπαίνουν στη θέση του άλλου. Αυτοί σίγουρα θα σε κοροϊδέψουν. Να τους αγνοήσεις… Αν και είμαστε μακριά, σε σκεφτόμαστε και στέλνουμε την θετική ενέργειά μας…

Με αγάπη

Σταύρος Λουλάκης, Πρόδρομος Κορτσινίδης

Φίλε μου Αλί

Λυπάμαι πολύ που περνάς τόσο δύσκολα. Πόσο σκληροί μπορεί να γίνουν οι άνθρωποι που νιώθουν βολεμένοι στο μικρό τους κουκούλι. Μην ανησυχείς, δεν είσαι μόνος σου. Ας πούμε έχεις εμένα. Και για εμένα λέγανε πράγματα, για το ύψος μου και αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ θα στεναχωριέμαι. Ξέρω ποια είμαι και δεν θα αφήσω να με επηρεάσει αυτό. Το ίδιο να κάνεις και εσύ. Βλέπεις; Κάποιοι φέρονται με σκληρότητα κάθε φορά που βρίσκουν κάτι στον άλλον διαφορετικό, μόνο και μόνο για να τον πληγώσουν.

Όμως, εσύ να μείνεις ανεπηρέαστος. Δεν πρέπει να στεναχωριέσαι για τίποτα. Όλα τα πράγματα λύνονται στη ζωή, αρκεί να έχεις πίστη στον εαυτό σου και θα δεις πως όλα θα πάνε καλά.

Πρέπει να σε αφήσω τώρα, γιατί έχω διάβασμα. Εμείς παρόλα αυτά δεν θα χαθούμε, θα είμαστε πάντα σε επικοινωνία.

Χαιρετισμούς

Μαρία-Ελένη Μπαλαμπάνη

Διάλογος συγκατοίκων στην πολυκατοικία

Γ: Καλημέρα Κύριε Τάκη…

Τ: Που την βλέπεις την καλημέρα με τους από κάτω!

Γ: Γιατί Κύριε Τάκη τι έχουν οι άνθρωποι;

Τ: Τι εννοείς Γιώργο αγόρι μου; Δεν ήξερες ότι είναι Αλβανοί;

Γ: Το ξέρω ότι είναι Αλβανοί, αλλά γιατί το λέτε με τέτοιο ύφος;

Τ: Γιατί θέλω αυτή την πολυκατοικία ήσυχη και γεμάτη Έλληνες και όχι με αυτούς τους ξένους που φορτώθηκαν στο κράτος μας!

Γ: Ε όχι και φορτώθηκαν στο κράτος μας! Μια χαρά άνθρωποι είναι, νοικοκυραίοι, οικογενειάρχες, ευγενικοί, έχουν τις δουλειές τους…

Τ: Μία χαρά και δυο τρομάρες είναι και από ότι φαίνεται και εσύ μαζί τους είσαι τρίτη τρομάρα…

Γ: Καλύτερα μαζί τους παρά με ένα ρατσιστή σαν εσένα Κύριε Τάκη! Γιατί οι άνθρωποι διακρίνονται για την ανθρωπιά τους και αυτή δεν έχει καταγωγή, τη συναντάς παντού, δεν έχει πατρίδα!

Μπλιάμης  Πολυδεύκης,  Ναουμίδης Θανάσης

Αγαπημένη μου Ελένη,

Διάβασα το γράμμα που μου έστειλες και στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Ξέρω πως είναι να σε υποτιμούν. Φαντάζομαι πως είναι απάνθρωπο να σου κάνουν μπούλινγκ επειδή έχεις κινητικά προβλήματα. Πιστεύω όμως ότι πρέπει να μιλήσεις στους γονείς σου.

Θα σου πω και κάτι, αλλά θέλω να το κρατήσεις μυστικό. Με έχουν υποτιμήσει, εκφοβίσει πολλές φορές. Με έχουν, αλλά βρήκα το θάρρος να μιλήσω στους δικούς μου. Η αλήθεια είναι ότι θα δυσκολευτείς στην αρχή και εγώ δυσκολεύτηκα, όμως θα φύγει ένα βάρος από πάνω σου όταν το κάνεις.

Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά πιστεύω σε σένα. Θα τα καταφέρεις όπως τα κατάφερα και εγώ. Μην τους αφήσεις να σε ενοχλούν. άμα σε ενοχλήσουν, μίλησε στους υπεύθυνους καθηγητές της τάξης σου.

Για να μην στα πολυλογώ, θα σου πω και κάτι τελευταίο. Είναι σαν να φοράς ένα παντελόνι με πολλές τσέπες και κάθε κακό που γίνεται στο σχολείο εσύ θα το θάβεις στις τσέπες αυτές. Όμως πίστεψέ με, κάποια μέρα οι τσέπες αυτές θα σκιστούν και θα πετάξεις αυτό το παντελόνι και μετά θα είσαι ανάλαφρη, χωρίς τα βαρίδια, χωρίς τις κακές στιγμές. Για την ακρίβεια, κανείς δεν θα έχει το θάρρος να σου κάνει κακό.

Αυτά από εμένα και ελπίζω με τη δική μου προσωπική εμπειρία να σε βοήθησα.

Με πολλή αγάπη

Ελεάνα Μπογιατζή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

«Χθες, 5 Φλεβάρη, καθώς έμπαινα στην Πολυκατοικία μου, άκουσα την μεσήλικα γειτόνισσά μου να φωνάζει και να μιλάει προσβλητικά για τους καινούριους γείτονές μας, οι οποίοι, αν κατάλαβα καλά, είναι Αλβανοί.

Δεν δίστασα, πλησίασα και της είπα:

-Καλησπέρα, θα μπορούσα να σας μιλήσω και εγώ για το θέμα που λέτε πως απασχολεί όλη την πολυκατοικία;

– Σας ακούω, πείτε μου…

– Κατά τύχη άκουσα τα όσα  λέγατε για τους καινούριους μας γείτονες…

-Για τους Αλβανούς λες. Εγώ εξαρχής δεν τους συμπάθησα. Είναι κίνδυνος για την οικοδομή μας. Μια χαρά ήμασταν ως τώρα. Αυτοί θα μας μπλέξουν, είναι κακοποιοί!

– Μα δεν τους ξέρουμε τους ανθρώπους, μια χαρά οικογενειάρχες φαίνονται, είναι ευγενικοί, γιατί δεν καταλαβαίνετε πως η άποψη που εκφράζετε είναι άδικη, ρατσιστική και ξενοφοβική; Δεν θέλω να δημιουργήσω τσακωμό, οπότε ας τελειώσουμε εδώ το θέμα. Όμως, σε περίπτωση που σας ακούσω να φωνάζετε και να δημιουργείτε φασαρία, να ξέρετε πως θα καλέσω κατευθείαν το 100. Εσείς και η άποψή σας είστε απειλή για την ησυχία μας στην οικοδομή. Εμείς θα τους γνωρίσουμε και θα κάνουμε παρέα! Καλή συνέχεια να έχετε…

Της γύρισα την πλάτη και έφυγα θυμωμένη…Έμεινε να με κοιτάει εμβρόντητη.

Αυτά που λες ημερολόγιό μου συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2023!»

Μπόσμου Δέσποινα, Μουμουλίδου Μαρία