Από την Αγνή Καλαϊτζή

Ίσως αυτό είναι το πιο “ριψοκίνδυνο” άρθρο που έχω γράψει κατά τη διάρκεια της άσημης και μικρής μου δημοσιογραφικής ζωής. Ίσως να μην αρέσει σε πολλούς -αν όχι σε όλους-, να μην πάρει τους επαίνους που πήραν τα προηγούμενα, να θεωρηθεί γελοίο ή βλάσφημο, ανάλογα με τις πολιτικές αντιλήψεις του καθενός. Θα μπορούσε μάλιστα να θεωρηθεί η συνέχεια ενός προηγούμενού μου άρθρου: «Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι». Αν και το πρώτο διαβάστηκε αρκετά, δεν είμαι σίγουρη αν αυτό θα συμβεί και τώρα, μιας και η φετινή εφημερίδα βρίσκεται στη δύση της όσον αφορά τις αναρτήσεις. Τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί ένταση σχετικά με τη ΧΑ και το γνωστό «εγέρθητω» ή «εγέρθητι» αν θέλουμε να είμαστε γραμματικά σωστοί. Γιατί όμως επέλεξα να γράψω το άρθρο, τώρα που ΄΄μπαγιάτευσε΄΄ η έκφραση; Βλέπετε, δεν ήτανε τόσο διαχρονική όσο το «λεφτά υπάρχουν» (και συνέχιζε το λόγο του ο κύριος λέγοντας: εκατοντάδες δισεκατομμύρια, τρισεκατομμύρια). Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο το έγραψα τόσες εβδομάδες μετά. Το γεγονός ότι αυτή η έκφραση δεν επηρέασε την κατάσταση της χώρας όπως άλλες σαν την παραπάνω έκφραση του πρώην πρωθυπουργού μας ?προ Πικραμένου και Παπαδήμου- όμως δέχτηκε σάτιρα. Ανούσιο χάσιμο χρόνου κατά τη γνώμη μου. Θα προσπαθήσω να τοποθετηθώ όσο το δυνατόν καλύτερα για να μην παραποιηθούν στο μυαλό οποιουδήποτε αυτά που θα πω.

Όπως έγραψα στο προηγούμενο άρθρο μου, πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μια παγίδα, οργανωμένη και μελετημένη καλά, θα ήταν πιο ορθό να πω ότι είμαστε μέρος ενός σχεδίου, μιας Παγκόσμιας Κυριαρχίας ή αλλιώς της ΄΄Παγκοσμιοποίησης΄΄, ενός Παγκόσμιου νομίσματος, μιας Παγκόσμιας Κυριαρχίας – Κυβέρνησης που δεν θα εξυπηρετεί κανέναν άλλο παρά τις μεγάλες τράπεζες. Με την πάροδο του χρόνου οι γνωστοί ? άγνωστοι αποφάσισαν να βάλουν σε εφαρμογή το συγκεκριμένο σχέδιο, δανείζοντας αλόγιστα, φθάνοντας σε σημείο τέτοιο ώστε όλος ο Παγκόσμιος πλούτος- νομίσματα να έχει/έχουν καταντήσει να είναι λιγότερος/α από τα λεφτά ? φούσκα που δάνειζαν τόσο καιρό. Έτσι η οικονομική κρίση έσκασε σαν βόμβα- όπως και η φούσκα/ψευδαίσθηση με την οποία ζούσαμε- και το σχέδιο άρχισε να προχωράει. Στόχος του είναι να γονατίσουν όλες ο οικονομίες των χωρών. Σαν πειραματόζωο επιλέχθηκε η Ελλάδα, οι Έλληνες, οι τεμπέληδες, οι λουφατζήδες, οι ΄΄βρωμιάρηδες΄΄ όπως μας αποκαλούν οι ??φίλοι?? μας ξένοι. Διάλεξαν να πιάσουν από τα μαλλιά το ατίθασο παιδί της Ευρώπης. Αν υποταχθεί και παραδειγματιστεί αυτό, τα άλλα θα ακολουθήσουν, κάνοντας το ίδιο, προφανώς ευκολότερα και γρηγορότερα. Δυστυχώς για αυτούς, το παιδί, μαζί με όλα τα ελαττώματά του έχει και το προτέρημα να κλωτσάει, μη σκύβοντας το κεφάλι. Με άλλα λόγια, διάλεξαν λάθος πειραματόζωο. Γιατί μαζί με όλα τα αρνητικά του, τον ελληνικό λαό χαρακτηρίζει αυταπάρνηση και επαναστατικό πνεύμα.

Για να επιστρέψω όμως στο λόγο μου περί σχεδίου και να συμπεριλάβω ονοματικά πια ορισμένες πολιτικές παρατάξεις, θα συνεχίσω με αυτούς που εξυπηρετούν το σχέδιο. Κάθε λογικός άνθρωπος, καθένας που διαθέτει νου, μπορεί να καταλάβει πως η πολιτική που προσπαθούν να επιβάλλουν πολιτικά κόμματα, συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ (και ας λέει ότι αλλάζει κάπως τα σκληρά μέτρα. Ποιόν άραγε εξυπηρετεί αυτό;) οδηγεί σε αδιέξοδο και με λίγα λόγια δεν θα έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Αν δεν το βλέπουν οι ίδιοι υπάρχουν δύο περιπτώσεις:

  • να μην διαθέτουν κοινό νου, πράγμα αδύνατο διότι φαίνεται να έχουν εξαιρετική στρατηγική όσον αφορά την απόκτηση χρημάτων,
  •  ή να γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση, αλλά να μην νοιάζονται για τους? δικούς τους(!) λόγους.

Προσωπικά, υπάρχει κόμμα που η ιδεολογία του με εκφράζει. Όσο για τον πολιτικό αρχηγό που θα μας βοηθήσει να ανακάμψουμε από αυτήν την κρίση, δυστυχώς δεν βλέπω φως να διώχνει το σκοτάδι. Η Τουρκία, δύο μεγάλες κρίσιμες περιόδους της Ιστορίας της είχε τους δύο κατάλληλους ανθρώπους. Ο πρώτος ήταν Ο Μωάμεθ Β? ο Πορθητής, ο οποίος κατέλαβε την Κωνσταντινούπολη και ο δεύτερος ήταν ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος επανέφερε στη ζωή την σχεδόν νεκρή χώρα του. Μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις στους συμμαθητές μου ? όσοι τουλάχιστον διαβάσουν το άρθρο- αυτό που πρόκειται να πω, διότι σαν Ελληνίδα πονάω και στεναχωριέμαι για αυτά που έπαθε ο λαός μου χρόνια πριν εξαιτίας του Ατατούρκ, σαν άνθρωπος όμως θαυμάζω την πολιτική και την στρατηγική του, διότι μπόρεσε να βοηθήσει την πατρίδα του. Αυτό χρειαζόμαστε και εμείς ως ελληνικός λαός και Ελλάδα: έναν πολιτικό ηγέτη που θα έρθει την κατάλληλη στιγμή και θα μας σώσει από την καταστροφή, κάποιον αντάξιο του Βενιζέλου.

Όμως αυτός δεν έρχεται ακόμα, μπορεί να μην έλθει ποτέ, αν και εγώ ελπίζω πως θα φανεί. Και όσο σκέφτομαι γι αυτόν τον «σωτήρα», σκέφτομαι ότι πρέπει να αλλάξει και η συνείδησή μας ως πολίτες. Κάθε λαός έχει θετικά και αρνητικά, όμως τα δικά μας αρνητικά ήταν πιο ικανά να μας οδηγήσουν στην καταστροφή από ότι τα θετικά να μας οδηγήσουν στην ευημερία. Για αυτό, πρέπει να κρατήσουμε τα θετικά στοιχεία που έχουμε και να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε κάθε αρνητικό σε ουδέτερο ή θετικό. Αυτό θα φανεί και από τις εκλογές που θα γίνουν σε λίγο καιρό για δεύτερη φορά. Σε αυτές τις εκλογές θα φανεί και το κατά πόσο ο ελληνικός λαός έχει ξυπνήσει από το λήθαργο. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά δεν θα ξαναψηφίσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ? μνημονικά κόμματα με άλλα λόγια. Άκουγα κάποιες δηλώσεις που έλεγαν για την είσοδο της ΧΑ στην Βουλή καθώς και για το αν θα πρέπει να κριθεί παράνομη. Να δηλώσω ότι αν και μικρή σε ηλικία έχω διαμορφώσει πολιτική άποψη, ιδεολογία θα έλεγα καλύτερα, και είναι κάθετα ΚΑΤΑ των ΧΑ αντιλήψεων και της ΧΑ γενικά, με την έννοια ότι αν είχα τα πολιτικά μου δικαιώματα δεν θα της έδινα την ψήφο μου. Αυτό όμως δεν μου δίνει το δικαίωμα να μην να πιστεύω ότι είναι θεμιτό να κριθεί παράνομο το κόμμα, από τη στιγμή που δεν έχει αποδειχθεί ότι έχει ναζιστική ιδεολογία. Μου φαίνεται τόσο παράξενο να γίνεται τόσο μεγάλη φασαρία. Σε όλες τις χώρες υπάρχει ένα ποσοστό της ακροδεξιάς (σε κάποιες όπως η Φινλανδία και η Ολλανδία αρκετά μεγάλο), όπως υπάρχει και της αριστεράς. Είναι δύο αντίθετοι πόλοι, οι οποίοι πάντα θα υπάρχουν, οπότε μου φαίνεται γελοίος ο φόβος που δημιουργήθηκε σε ορισμένους (πολλούς) για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα. Πέρα από αυτό, θα μου επιτραπεί να έχω την άποψη ότι ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι η ΧΑ, γιατί προσωπικά θεωρώ ότι έχουν ξεφύγει από τον κύριο στόχο, το κύριο πρόβλημα και έχουν δώσει όλη τους την προσοχή στους μετανάστες, λαθραίους ή μη και γενικά στους τύπος. Αυτούς που θεωρώ ύπουλους είναι τα δύο- μέχρι τις εκλογές το 2009, αφού είναι γεγονός η κατάρρευση του δικομματισμού με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ- μεγάλα κόμματα. Έτσι λοιπόν, εγώ δεν κολλάω στο «εγέρθητι», αλλά στην ουσία, και από τη στιγμή που δεν νομίζω ότι θα προξενήσουν κάποιο ??κίνδυνο??, απλά προσανατολίζομαι στον πραγματικό εχθρό, που δεν είναι άλλος από τους προαναφερθέντες δύο.

Αρκετά μεγάλο αυτό μου το άρθρο, του οποίο ο τίτλος συσχετίζεται μόνο με την προτελευταία παράγραφο. Εσκεμμένα έγινε αυτό, για να κάνω κατανοητές τις θέσεις μου και να περιγράψω την όλη κατάσταση με τη δική μου ματιά, να αναφερθώ και σε άλλα θέματα στις πρώτες τρείς παραγράφους ? εκτός του προλόγου- και να δείξω πως το «εγέρθητι» λίγο μετράει (διότι το πρόβλημα είναι άλλο και εκεί πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα). Είναι μάλλον ένας συνδυασμός του δικού τους σχεδίου και της δικής μας άγνοιας και δεν πρέπει να κολλάμε σε ανοησίες ? με όση επιείκεια μπορούσα να το πω-, αφού δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν και αφού υπάρχουν πιο σοβαρά προβλήματα να ασχοληθούμε από τις λέξεις. Και ο νοών νοείτω?

 

Το σκίτσο είναι του Νικόλα Αναστασιάδη

Leave a Comment