ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

      Από την Πέγκυ Μαντοπούλου

 

Μπαίνοντας στο site της εφημερίδας του σχολείου μου και καθώς διαβάζω αναρτημένα άρθρα, σκέφτομαι πώς θα ήταν αν δεν υπήρχε η εφημερίδα. Η σχολική εφημερίδα για μένα είναι απαραίτητη. Είναι ένας τρόπος για να εκφραστώ, για να μπορέσω να πω όλα αυτά που προβληματίζουν εμένα και άλλα άτομα της ηλικίας μου. Εφημερίδα για μένα σημαίνει δημιουργία.

Μέχρι τώρα, την θεωρούσα δεδομένη. Πίστευα πως όλα τα σχολεία έχουν σχολική εφημερίδα. Αυτή ήταν και η αιτία που έπεσα από τα σύννεφα όταν, συζητώντας με κάποιους γνωστούς μου από ένα άλλο σχολείο, μου είπαν πως δεν έχουν εφημερίδα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση. Έβαλα τον εαυτό μου στη θέση τους και προσπάθησα να σκεφτώ πώς είναι. Η αλήθεια είναι πως δεν τα κατάφερα. Ούτε να το φανταστώ δεν μπορούσα. Το μόνο που τους είπα είναι να δημιουργήσουν. Ακόμα και αν δεν έχουν στο πλευρό τους τους καθηγητές τους προκειμένου να τους στηρίξουν και να τους βοηθήσουν.

Όπως προανέφερα, μέσα από την εφημερίδα μπορείς να εκφραστείς! Μπορείς να γράψεις για οποιοδήποτε θέμα σε απασχολεί χωρίς να μπορεί κανένας να σου ζητήσει τα ρέστα. Κάτι τέτοιο είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας! Θεωρώ υπέρτατο προτέρημα το να μπορείς να ακουστείς. Αυτό κάνει η εφημερίδα. Σε βοηθάει να ??ακουστείς??, να πεις τις απόψεις σου, τις ανησυχίες σου, σε βοηθάει ακόμη και να ξεσπάσεις (μιλώντας για κάποιο θέμα που σε ενοχλεί). Ο μαθητής νιώθει την ικανοποίηση ότι μπορεί και ακούγεται.

Επίσης, μέσα από αυτό, γνωρίζεις καλύτερα τους γύρω σου. Βλέποντας το άρθρο που ανεβάζει κάποιος τον ??μαθαίνεις??. Συμπεραίνεις πως οι ανησυχίες που έχεις εσύ, τις έχουν κι άλλοι, με αποτέλεσμα να μην νιώθεις μόνος. Η επικοινωνία είναι απαραίτητη στις ανθρώπινες σχέσεις και η εφημερίδα σε βοηθάει και σε αυτόν τον τομέα.

Ολοκληρώνοντας, το μόνο που έχω να πω είναι ότι μου αρέσει πολύ να γράφω άρθρα και νιώθω τυχερή που μπορώ να το κάνω αυτό. Το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και μπράβο στους καθηγητές που βοήθησαν στην δημιουργία και στη συνέχιση της εφημερίδας. Όπως φαίνεται, αν δεν υπήρχαν αυτοί, δεν θα μπορούσα να γράψω αυτό το άρθρο, αλλά ούτε και εσύ να το διαβάσεις!