Από την Άννα Οικονομοπούλου

 

 

 

 

 

 

 

 

Από το χθες στο σήμερα…    Συνάντηση Έκτορα-Ανδρομάχης? στο αεροδρόμιο!

Έκτορας :Λοιπόν, πρέπει να σας αποχαιρετίσω?. Σε λίγο  το αεροπλάνο μου φεύγει?

Ανδρομάχη: Αντίο! Θα μου λείψεις! Όμως, Έκτορα, μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτείς; Για το καλό όλων μας?

Έκτορας: Όχι! Θα πάρω μέρος στην ανθρωπιστική αποστολή, άνθρωποι φτωχοί πεθαίνουν κάθε μέρα, άλλοι διωγμένοι από τον πόλεμο μετακινούνται άμοιροι από τόπο σε τόπο, ο πλανήτης κινδυνεύει? Δεν μπορώ να κάθομαι με σταυρωμένα τα χέρια! Αν δεν κάνουμε κάτι όλοι μαζί, δεν θα μπορέσουμε να έχουμε μια ζωή καλύτερη!

Ανδρομάχη: Ούτε τώρα έχουμε? Κι εσύ συνέχεια λείπεις? Εγώ τρέχω για όλα! Δεν είμαστε μία κανονική οικογένεια. Εσύ πάντοτε λείπεις. Η έννοια ?πατέρας? για τον Αστυάνακτα δεν υπάρχει? Έκτορα, με το να διαμαρτύρεσαι ενάντια στους δυνατούς εσύ μόνος,  δεν θα πετύχεις τίποτα? Σε παρακαλώ, θα μπορούσαμε να είχαμε μια ζωή σαν όλους τους άλλους! Το πρωί να πηγαίνουμε το γιο μας στο σχολείο και ύστερα στις δουλειές μας. Το μεσημέρι να τρώμε όλοι μαζί, το απόγευμα να πηγαίνεις μία εσύ, μία εγώ το γιο μας στις υποχρεώσεις του?

Έκτορας: Ανδρομάχη, αν καθόμαστε στον καναπέ λέγοντας και ελπίζοντας πως μια μέρα η αδικία θα έχει εξαφανιστεί, δεν θα κερδίσουμε απολύτως τίποτα? Κοίταξε γύρω μας: Άνθρωποι που δεν έχουν φαγητό πεθαίνουν? Είναι πολλοί πια και στην Τροία μας? Η οικονομία και το περιβάλλον μας δεν είναι στα καλύτερά τους? Συνεχώς μας εκβιάζουν με νέα δάνεια? Θέλουν να ιδιωτικοποιήσουμε ακόμα και το νερό!!! Πότε πια θα πάψουν οι Μυκήνες να μας απειλούν; Σε τι μέλλον θα ζήσουμε όχι εμείς, αλλά ο γιός μας; Πρέπει να μάθει να αγωνίζεται και να παλεύει για τα δικαιώματά του. Πρέπει να μάθει να τα υπερασπίζεται?

Ανδρομάχη: Ναι, Έκτορα, όσο και αν μου είναι δύσκολο να το παραδεχτώ, ξέρω πως έτσι είναι? Έχεις δίκαιο! Δεν θέλω να φοβάμαι άλλο πια? Θέλω ο γιος μου να είναι περήφανος για τον πατέρα του και να δίνει στη ζωή του νόημα? Πήγαινε στο καλό!

Έκτορας: Πίστεψέ με, είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω για όλους σας? Και εσύ φρόντισε ο μικρός μας να έχει αξίες?

Ανδρομάχη: Αντίο…Και να προσέχεις?

Leave a Comment