Αργοπεθαίνει (Muere lentamente)

( Martha Medeiros ή Pablo Neruda)

Με αφορμή το ποίημα που αποδίδεται στο Χιλιανό ποιητή Pablo Neruda ή κατά άλλους στη Βραζιλιάνα συγγραφέα και δημοσιογράφο Martha Medeiros, ας συλλογιστεί ο καθένας μας τον δικό του τρόπο ζωής. Στις μέρες του συμβιβασμού και της υποτέλειας “Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος. Το να μην παραδίνεσαι, αυτό είναι.” όπως γράφει κι ένας άλλος ποιητής, ο Ν. Χικμέτ.

 

 

 

Παραθέτουμε το ποίημα και τις σκέψεις των μαθητών μας.

Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει
όποιος έχει την τηλεόραση για μέντορα του
Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου
και τα διαλυτικά σημεία στο ?ι? αντί τη δίνη της συγκίνησης
αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,
που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,
που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν “αναποδογυρίζει το τραπέζι” όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ’ τις πάνσοφες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του
Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη
ή για τη βροχή την ασταμάτητη

Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντα πως για να ‘σαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.
Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή
θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.

Από τη Βάλια  Νικολαίδου

Το ποίημα αναφέρεται στη μίζερη ζωή που μπορεί να έχει κάποιος. Οι αυστηροί κανόνες, η ντροπή, η άρνηση, η απάθεια είναι μερικά πράγματα που μπορούν να μαυρίσουν τη ζωή σου. Αντιθέτως, ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, όρεξη για νέα πράγματα και η αγάπη, ομορφαίνουν όχι μόνο τη μέρα μας αλλά και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι τα μηνύματα του ποιήματος είναι πολύ σωστά και θα πρέπει να εφαρμόζονται από όλους τους ανθρώπους.

Από την Αναστασία Πέμμα

Αν δε ρισκάρουμε, δεν προσπαθήσουμε για το καλύτερο, δεν έχει σημασία να ζούμε. Θα πρέπει ο καθένας να κυνηγήσει και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του χωρίς αμφιβολία και φόβο για το τι θα συμβεί. Αυτό θα πει να ρισκάρει κάποιος. Να μην είμαστε γκρινιάρηδες και μίζεροι. Να μη σχολιάζουμε αρνητικά. Και κυρίως να ζούμε την κάθε στιγμή ξέγνοιαστα, χωρίς να μας νοιάζει τι θα προκύψει στο μέλλον. Τέλος να δεχόμαστε οτιδήποτε είναι διαφορετικό από μας.

Από την Παναγιώτα Χριστοφορίδη

Ο ποιητής νομίζω θέλει να μας παροτρύνει να παλέψουμε για τα όνειρά μας, να κάνουμε διαφορετικά πράγματα, να μη μένουμε στα ίδια αλλά ν?  αλλάζουμε κατευθύνσεις. Επιδιώκει να μας ενθαρρύνει να υποστηρίζουμε τη γνώμη μας και να μην έχουμε μια ζωή μουντή. Πρέπει να ζούμε με τη λογική ότι αύριο θα πεθάνουμε κι επομένως πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας όμορφα κάνοντας ό,τι θέλουμε και μας χαροποιεί. Καλύτερα να ζήσεις μια ζωή χάνοντας παρά να έχεις τη σιγουριά μιας ζωής που δε σου αρέσει.

Από τη Βασιλική Μπαντή

Πρέπει ν? αλλάζουμε τα πράγματα στη ζωή μας κι όχι να γίνονται κάτι καθημερινό κι ανούσιο. Η ρουτίνα κάνει τη ζωή βαρετή, αγχωτική και σε αποθαρρύνει απ? το να κάνεις κάτι διαφορετικό, να δοκιμάσεις κάποια άλλη «γεύση». Ο ποιητής μας προτείνει να ρισκάρουμε, να δείχνουμε τα συναισθήματά μας χωρίς να ενδιαφερόμαστε για τις απόψεις των άλλων ή ακόμα και να προσπαθούμε να φτάσουμε στο αδύνατο.

Από το Νίκο Μυλωνά

Το ποίημα είναι απολύτως επίκαιρο, καθώς ο ποιητής προσπαθεί να μας περάσει το μήνυμα του πόσο σημαντικό είναι να παίρνουμε ρίσκα στη ζωή μας, να προσπαθούμε να ζούμε την κάθε μέρα σαν κάτι διαφορετικό, να μη διστάζουμε να δοκιμάζουμε καινούρια πράγματα. Η ζωή μας αλλιώς θα γίνει μονότονη και απίστευτα βαρετή. Πρέπει να έχουμε τη δική μας άποψη για τα πράγματα και να μην αφήνουμε τους άλλους να μας ελέγχουν. Πρέπει να ρισκάρουμε να χάσουμε κάτι σίγουρο στην προσπάθειά μας να κατακτήσουμε τα όνειρά μας και να μην επαναπαυόμαστε σε οτιδήποτε λιγότερο από αυτό που θέλουμε. Πρέπει κάποια στιγμή να δοκιμάζουμε και τη δική μας εκδοχή, ας είναι και λάθος. Δεν έχουμε να χάσουμε και τίποτα. Πρέπει να ταξιδεύουμε όπου και όποτε μπορούμε, να εξελίσσουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες. Δεν πρέπει να στενοχωριόμαστε για μια κατάσταση αλλά να προσπαθούμε να τη βελτιώσουμε. Τέτοιου είδους άνθρωποι χρειάζονται στις μέρες μας. Τολμηροί, αποφασιστικοί, δυναμικοί. Αυτοί θα μπορέσουν ν? αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο.

 

 

Leave a Comment