Την 1η Απριλίου 2015 , και δεν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο, μέρος της συντακτικής ομάδας της σχολικής μας εφημερίδας «κατά?τείχη» επισκέφθηκε την ελεύθερη Ερτ3 αλλά και το ραδιόφωνο της Ερτ. Αισθανόμαστε περήφανοι που τους επισκεφθήκαμε και μοιραστήκαμε μαζί τους τις αγωνίες, το κουράγιο, την αισιοδοξία, την αναμονή και την προσδοκία να ανοίξει πάλι η ερτ και να μην κυριαρχήσει το μαύρο.  Μας υποδέχτηκαν θερμά η Ελευθερία Φαραντάκη, ο Στέλιος Νικητόπουλος, ο Νίκος Αποστολόπουλος. Μας κέρασαν, μας ξενάγησαν στο χώρο της τηλεόρασης αρχικά και του ραδιοφώνου αργότερα . Μιλήσαμε για τον τρόπο που λειτουργεί η τηλεόραση αλλά και το ραδιόφωνο, είδαμε από κοντά το στούντιο και το κοντρόλ. Συναντήσαμε πρόσωπα που βλέπουμε στην τηλεόραση κι ακούσαμε φωνές που μας κρατούν συντροφιά στο ραδιόφωνο. Στο ραδιόφωνο μας υποδέχτηκε ο Γιάννης Γκίρμας και βγήκαμε ζωντανά στην εκπομπή του Δημήτρη Μακρή. Μιλήσαμε με το Στέλιο Χατζηγιαννάκη και άλλους συντελεστές του ραδιοφώνου. Τόσο στο ραδιόφωνο όσο και στην τηλεόραση μας μίλησαν για τους 22 μήνες του αγώνα τους, ώστε να κρατήσουν ζωντανή κι ελεύθερη τη φωνή της Ερτ. Πήραμε συνέντευξη από τεχνικούς και δημοσιογράφους. Πάνω από όλα όμως πήραμε ένα μάθημα επιμονής κι αλληλεγγύης. Χαιρόμαστε πολύ που ο αγώνας τους δικαιώθηκε Τους ευχαριστούμε κι ελπίζουμε να τους επισκεφτούμε ξανά.

 

Ο Νίκος Αποστολόπουλος, τεχνικός και η Ελευθερία Φαραντάκη, δημοσιογράφος, μας εξηγούν πώς βγαίνει το πρόγραμμα, πως αποθηκεύονται οι εκπομπές στον κεντρικό server,  πώς συνδέονται με το control, πώς λειτουργούν οι κάμερες, πώς γίνεται η ενδοεπικοινωνία και πολλά άλλα άγνωστα κι ενδιαφέροντα για μας…

Συνέντευξη-Κουβεντούλα με το Στέλιο Νικητόπουλο

-Εκπέμπετε σε όλη τη διάρκεια της ημέρας;

Σε κανονικές συνθήκες, ο χώρος αυτός θα ήταν γεμάτος αλλά αυτοί που μείναμε εδώ, στην ελεύθερη Ερτ3, βγάζουμε ζωντανό πρόγραμμα από τις 5 το απόγευμα και μετά. Έχουμε διατηρήσει μια ζωντανή ενημερωτική ζώνη που φτάνει μέχρι τα μεσάνυχτα, κλείνει δηλαδή με το δελτίο ειδήσεων. Μακάρι να είχαμε περισσότερο κόσμο ώστε να βγάζαμε και πρωινή και απογευματινή ζώνη, αλλά δεν είχαν όλοι τις αντοχές να μείνουν εδώ 22 μήνες.

-Παίζετε διαφημίσεις;

Όταν ήταν ανοιχτή η ερτ, είχε διαφημίσεις. Αυτούς τους 22 μήνες δεν παίζουμε καθόλου διαφημίσεις. Μόνο κάποια κοινωνικά μηνύματα, ως χορηγοί επικοινωνίας. Όσα δηλαδή εγκρίνει ως κοινωνικά μηνύματα το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο, όπως για την υγεία, για παράδειγμα. Γενικά όμως η διαφήμιση στη Ερτ, στοίχιζε πολύ λιγότερο από ότι στα ιδιωτικά κανάλια.

-Πόσοι ήσασταν στην αρχή και πόσοι τώρα;

Όταν έγινε η ΔΤ, αυτό το μόρφωμα, όπως το αποκαλούμε εμείς, ένα κανάλι δηλαδή που θα διασπούσε τον αγώνα μας, χάσαμε τους μισούς. Από τους 400 εργαζόμενους στην Ερτ3, μετά την προκήρυξη, έκαναν αίτηση οι μισοί. Κι από τους 200 που δεν έκαναν αίτηση, αυτή τη στιγμή στην Ερτ3, ραδιόφωνο και τηλεόραση, είμαστε 60-70 άτομα. Υπάρχει ένας πυρήνας περίπου 40 ατόμων που ερχόμαστε καθημερινά, αλλιώς δε θα έβγαινε πρόγραμμα. Ζήτημα είναι αν μπορούμε να λείψουμε μια φορά την εβδομάδα.

-Πώς αισθάνεστε;


Το φτάσαμε ως εδώ, γιατί κρατηθήκαμε ο ένας από τον άλλον αλλά κι από τον κόσμο που αγωνίζεται μαζί μας. Δεν είμαστε μόνο εμείς. Υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται όπως οι σχολικοί φύλακες, οι απεργοί της coca cola, οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟΜΕ και πολλοί άλλοι. Είμαστε τόσο δεμένοι που δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Θα είναι σαν να προδίδουμε ο ένας τον άλλο. Έχουμε βέβαια πολλές διακυμάνσεις. Όταν όμως φτάνουμε να πούμε πως θα τα παρατήσουμε, βλέπουμε τον άλλο και συνεχίζουμε. Δεν μπορούμε να τα παρατήσουμε, δε θα το κάνουμε. Πηγαίνουμε μέχρι τη νίκη. Ξέρουμε πως η νίκη δε θα μας χαριστεί.

 Από ανώνυμη μαθήτρια

Πριν από το Πάσχα, το τμήμα Β?3, η δημοσιογραφική ομάδα της «Κατά?τείχη» του σχολείου μας έκανε μια επίσκεψη στο τηλεοπτικό κανάλι και στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΤ3 στην Θεσσαλονίκη, για να συζητήσουμε με όσους από τους εργαζόμενους σε αυτό αποφάσισαν να κρατήσουν τους πομπούς ανοιχτούς και να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους στην εργασία τους. Μας συνόδευσαν οι καθηγητές: η κ. Ελευθερία Μπέντση, η κ. Ευδοξία Θεοδωρίδου και ο κ. Γιάννης Λαθήρας. Κατά την γνώμη μου ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εκπαιδευτικές  εκδρομές!

Αρχικά ξεναγηθήκαμε στους χώρους του καναλιού. Οι εργαζόμενοι ήταν άψογοι και αμέσως τους συμπαθήσαμε. Μας πήγαν στο στούντιο των ειδήσεων, μας εξήγησαν πως λειτουργούν τα εργαλεία επικοινωνίας και είδαμε την όλη διαδικασία. Ήταν πραγματικά περίεργο να καθόμαστε στην καρέκλα του δημοσιογράφου που βλέπουμε στην τηλεόραση!!! Στη συνέχεια, περιηγηθήκαμε στο κοντρόλ, κάτι εξίσου επιβλητικό. Γενικά, το κανάλι μας άφησε με μια εξαιρετική εντύπωση.

Η επόμενή μας στάση ήταν ο ραδιοφωνικός σταθμός της ΕΤ3. Στην αρχή μεταφερθήκαμε σε ένα πλήρως ηχομονωμένο δωμάτιο, στο οποίο κάναμε απόλυτη ησυχία, για να δούμε ότι δεν ακουγόταν τίποτα, μεγαλύτερη ησυχία δεν είχαμε ξανακούσει στη ζωή μας. Ήταν πραγματικά εντυπωσιακό!

Μετά από αυτό, πληροφορηθήκαμε για την ιστορία του σταθμού από τον κ. Χατζηγιαννάκη Στέλιο, βασικό εμπνευστή του μουσείου ραδιοφώνου Θεσσαλονίκης!

Αλλά το αποκορύφωμα της επίσκεψής μας ήταν ότι βγήκαμε στο ραδιόφωνο!!!Την ώρα που ήμασταν εκεί μια εκπομπή παιζόταν, με εκφωνητή τον γνωστό δημοσιογράφο Δημήτρη Μακρή! Αποτέλεσμα να γίνουμε μέρος της! Αρχικά, ο εκφωνητής μας σύστησε ως «1o Γυμνάσιο Συκεών», έπειτα μας ζήτησε να πούμε την γνώμη μας για την επίσκεψη, και στο τέλος μας ρώτησε αν κάναμε κανένα πρωταπριλιάτικο αστείο, μιας και η εκδρομή ήταν την πρωταπριλιά! Μπορεί αυτή η δημοσιότητα να κράτησε για λίγο, αλλά εμάς μας εντυπωσίασε!

Γενικά μιλώντας, όσα είδαμε και μάθαμε σε εκείνη την εκδρομή ήταν απερίγραπτα. Δεν μας εντυπωσίασαν όμως τόσο, όσο ο αγώνας που κάνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι για να κρατήσουν ζωντανά εκείνα τα μέρη, που δεν είναι τίποτα λιγότερο από την ίδια τους τη ζωή.. Οι δυσκολίες είναι τεράστιες, και όμως αυτοί καταφέρνουν, υπομονετικά και με μεγάλες στερήσεις, να τα βγάλουν πέρα. Και εμείς πρέπει να τους θαυμάζουμε για αυτό!

 

Leave a Comment