Οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Συκεών αποφάσισαν να μιλήσουν!

 

“Ένα από τα πιο αθώα και συγχρόνως από τα πιο συχνά περιστατικά ?μαθητικης καφρίλας? είναι τα λεγόμενα ντου. Στα ντου μαζεύονται καμιά εικοσαριά μαντραχαλάδες και τρέχουν προς ένα παιδί, μεχρι που το πιάνουν και για ένα περίπου λεπτό τρώει το ξύλο της χρονιάς του. Το χαρακτήρισα αθώο γιατί γίνεται για πλάκα και συχνά κάποιοι από τους θύτες καταλήγουν θύματα. Πρέπει να ομολογήσω πως πήρα μέρος κι εγώ πολλές φορές.”

“Το πιο συχνό περιστατικό βίας στο σχολείο μας είναι η κοροϊδία μέσα στην τάξη. Θα βρούνε τον πιο ευάλωτο μαθητή και θα τον κοροϊδεύουν όλη μέρα για κάτι που είτε έκανε, είτε δεν έκανε! Στη 2η περίπτωση, απλώς βγάζουν κάτι από το μαυλό τους και το διαδίδουν σε όλους. Ένα άλλο συχνό φαινόμενο είναι το ?κλασσικό? κατέβασμα παντελονιών. Ακόμη και σε αυτούς που τα κατεβάζουν θα βρεθεί κάποιος να… τους τα κατεβάσει. Βέβαια οι θύτες θα το παίξουν υπεράνω και πως και καλά δε τους νοιάζει, μέσα τους όμως τους πειράζει που βρέθηκε κάποιος πιο μάγκας από αυτούς και που έγιναν ρεζίλι από το δικό τους κόλπο!”

“Πολλά άτομα κοροϊδεύουν άλλους είτε γιατί είναι καλοί μαθητές, είτε γιατί δεν έκαναν αυτό που τους ζήτησαν ή ακόμα λόγο του χρώματος τους (αυτό ισχύει και για τους μελαψούς αλλά και για τους αρκετά ανοιχτόχρωμους). Κάτι άλλο είναι ο εκφοβισμός για την παροχή χρημάτων ή για την πραγματοποίηση μιας εργασίας. Στο σχολείο μας επίσης μπορεί κανείς να διακρίνει και συκοφάντηση σε μεγάλο βαθμό.”

“Πολλά παιδιά κοροιδεύουν τους συμμαθητές τους για την εμφάνιση τους,για την καταγωγή τους ή για την οικονομική τους κατάσταση. Τα θύματα τις περισσότερες φορές είναι χαμηλών τόνων και φοβούνται να μιλήσουν σε κάποιο καθηγητή με αποτέλεσμα να αποκτούν κόμπλεξ για την εμφάνισή τους και να μην μπορούν να το αποβάλουν και στην καλύτερη των περιπτώσεων αποκτούν ψυχολογικά προβλήματα και αναρωτιούνται αν είναι τόσο λίγοι όσο λένε. Επίσης οι θύτες κάποτε υπήρξαν θύματα και επειδή φοβούνται μη ξαναβρεθούν σε αυτή την θέση προσπαθούν να δείξουν με τον τρόπο τους πως δεν θα γίνουν ποτέ θύματα. Τα θύματα κάθονται συνεχώς μόνα τους στο διάλειμμα και όταν έρχονται οι θύτες να τους κατηγορήσουν για την διαφορετικότητά τους δεν μπορούν να τους αντιμετωπίσουν!”

“Κυριως βλέπω λεκτική βία.Ο θύτης λέει ότι το κάνει ?για πλάκα? μα τον άλλον τον πειράζει. Σπάνια υπάρχει σωματική βία στο σχολείο μας.”

“Συχνότερη είναι η συναισθηματική βία. Οι μαθητές κοροϊδεύουν τους άλλους μαθητές είτε γιατί είναι διαφορετικοί, είτε για την καταγωγή τους.”

“Στο σχολείο μου σχεδόν όλοι βρίζονται ή σπρώχνονται μεταξύ τους.”

“Υπάρχουν παιδιά που ζητάνε χρήματα από μικρότερα. Άλλα παιδιά χλευάζουν και αντιμετωπίζουν ένα παιδί που έχει κάποιο πρόβλημα άσχημα ίσα ίσα για να γελάσουν μαζί του. Συχνά ο ένας βρίζει άσχημα την οικογένεια του αλλού και ο άλλος το ίδιο και μετά νευριάζουν κι έτσι αρχίζει ο καυγάς.”

“Μερικοί ζητούν λεφτά από άλλα παιδιά (κυρίως μικρότερα) κι επειδή δε θέλουν να τα δώσουν μετά τους εκβιάζουν.”

“Αρκετές φορές βλέπω τον εκβιασμό και τον εκφοβισμό που δέχονται κάποια παιδιά από διάφορους ψευτόμαγκες οι οποίοι με διάφορες απειλές απαιτούν να τους δώσουν χρήματα. Αναγκαστικά υποκύπτουν, κρατάνε το στόμα τους κλειστό και δίνουν τα λεφτά τους. Έχω επέμβει αρκετές φορές σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά εγώ τα λέω κι εγώ τ’ ακούω. Παρόλο που έχουν επέμβει και καθηγητές, τίποτα δε τους αγγίζει, ούτε καν οι τιμωρίες.’

“Κάποια κορίτσια κοροϊδεύουν με πολύ άσχημα λόγια, κυρίως για την εμφάνισή τους άλλα κορίτσια και διαδίδουν άσχημες και πολλές φορές ανυπόστατες φήμες για αυτά στους άλλους, οι οποίοι τα κοροϊδεύουν, επίσης, λόγω των φήμων αυτών. Ακόμα, κάποια κορίτσια αποκλείουν άλλα κορίτσια από παρέες και φιλίες γιατί τα άλλα παιδιά φοβούνται πως αν δεν τις ακούσουν και κάνουν παρέα με τα άτομα που αυτά τα κορίτσια προσπαθούν να αποκλείσουν, θα συμβεί το ίδιο και σ’ αυτούς και θα μείνουν και αυτοί χωρίς φίλους.”

“Συχνό φαινόμενο είναι η λεκτική βία, καθώς και η ψυχολογική. Στο σχολείο υπάρχουν ένα σωρό παιδιά, τα οποία δεν έχουν παρέα.

 

Leave a Comment