ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Από την Ελευθερία Μαντούδη

Το κουδούνι χτύπησε για την 4η  ώρα. Μπήκαμε στην τάξη και αφού ησυχάσαμε στοιχειωδώς η κ. Κρασά  πήρε τη θέση της στην έδρα..

-Για να δούμε λοιπόν..Γιάννα, Κωνσταντίνα, Αγγελική και Νίκο, συγχαρητήρια! Οι εργασίες σας ήτανε άψογες. Κάνατε καλή δουλειά παιδιά.

-Ευχαριστούμε κυρία!

 Η καθηγήτρια προχώρησε και στα επόμενα θρανία ..

-Ας μας πει λοιπόν ο Αρμάνδρο τι έκανε για σήμερα. Για πες μας λοιπόν Αρμάνδρο, με τι ασχολήθηκες στον πολύτιμο χρόνο που είχες;

Ο συμμαθητής μου έμεινε αμίλητος, και δεν προσπάθησε να δικαιολογηθεί, αφού ήξερε ότι η γνώμη του δεν θα μετρούσε και η κ. Κρασά για άλλη μια φορά θα τον ντρόπιαζε μπροστά σε όλη την τάξη για την ανικανότητά του. Έτσι, η καθηγήτρια τα επόμενα 15 λεπτά τον ειρωνευόταν , του έλεγε συνεχώς ότι απογοητευόταν από αυτόν και συνέχισε λέγοντας ότι πρέπει να διαθέτει μειωμένη αντίληψη.

-Και τώρα είναι ώρα να προχωρήσουμε στο επόμενο μάθημα, λέει η καθηγήτρια.

Τότε είχε έρθει η σειρά του Αρμάνδρου  να δράσει και να περάσει στην αντεπίθεση. Έπρεπε κάτι να κάνει για να τραβήξει την προσοχή όλων και πιο πολύ της κ. Κρασά. Έτσι όλο το υπόλοιπο μάθημα έγινε με έντονες φασαρίες και μεγάλες διακοπές από την κυρία, που συνεχώς έκανε παρατηρήσεις στον Αρμάνδρο. Ο ίδιος δεν πτοούταν μετά από τις απειλές για αποβολή  και συνέχιζε τη φριχτή φασαρία. Παρόλα αυτά το «μάθημα» συνέχισε κανονικά. Μετά από την ερώτηση της κ. Κρασά  η Ελένη σηκώνει χέρι:

-Μπράβο Ελένη. Για πες μας την απάντηση!

-Όχι κυρία, εγώ θέλω να πω κάτι σημαντικότερο από την απάντηση.

-Ελένη δεν είναι ώρα για παιχνίδια!

Η Ελένη συνεχίζει απτόητη. Δε μπορώ να σας καταλάβω! Απαιτείται ησυχία την ώρα του μαθήματος και συγκεκριμένα από τον μαθητή που προσβάλλεται συνεχώς. Έχετε ποτέ σκεφτεί ότι ο Αρμάνδρος αντιδρά έτσι επειδή του συμπεριφέρεστε με αυτόν τον τρόπο; Του έχετε δώσει κίνητρα για να συνεχίσει αναθέτοντάς  του κάτι, έστω μικρό; Όλη η τάξη είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό και ο Αρμάνδρο με το κεφάλι σκυμμένο.

Την επόμενη μέρα η καθηγήτρια μπαίνοντας στην τάξη, άκουσε την Ελένη και ανέθεσε μια μικρή εργασία στον Αρμάνδρο. Αυτός μας την παρουσίασε σε μία εβδομάδα και πραγματικά είχε δουλέψει με αφοσίωση.  Ήταν η πρώτη φορά που τραβούσε την προσοχή χωρίς να κάνει φασαρία. Από τότε ανέβηκε στα μάτια όλων μας γιατί πραγματικά τον θαυμάζαμε. Μέσα από αυτό έμαθε τόσο η ίδια η καθηγήτρια όσο και ο Αρμάνδρο.

 Ήταν το καλύτερο μάθημα της ζωής μου!