ΕΚΛΟΓΕΣ 2012: ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

Από την Αγνή Καλαϊτζή

Οι κάλπες είναι έτοιμες να ανοίξουν και οι έλληνες πολίτες να ψηφίσουν. Αυτές οι εκλογές θεωρούνται ίσως οι πιο κρίσιμες στην ιστορία της Ελλάδας, μιας χώρας που εμπιστεύτηκε και προδόθηκε. Νομίζω πως όλοι, είτε ψηφίζουμε είτε όχι, νιώθουμε ένα άγχος, ένα σφίξιμο στην καρδιά για αυτήν την μεγάλη μέρα. Προσπαθώ να κοιτάξω μπροστά, να δω το μέλλον μου, αλλά αποτυγχάνω. Η ματιά μου φτάνει μέχρι αυτές τις εκλογές. Φοβάμαι, είναι αλήθεια, και νιώθω πως το μέλλον όλων των νέων παιδιών και κυρίως της χώρας βρίσκεται στα χέρια των ανθρώπων- τουλάχιστον των περισσοτέρων- που έκαναν τόσα λάθη μέχρι στιγμής παρασυρόμενοι από ψεύτες κυβερνήτες. Παρακάτω έγραψα ένα μικρό παραμύθι που πιστεύω ότι αντικατοπτρίζει πλήρως την κατάσταση της χώρας μας.

??Μια φορά και έναν καιρό, σε κάποια χώρα η οποία κατοικούταν από παράφρονες, γεννήθηκε μυστηριωδώς ένα λογικό παιδί. Οι παράφρονες είχαν ανθρώπινη μορφή, όπως και το λογικό παιδί και μπορούσαν εύκολα να μπερδευτούν και να μην το αναγνωρίσουν. Όμως, πέρα από την εξωτερική τους εμφάνιση, δεν είχαν νόηση, ήταν μαλθακοί και ανόητοι. Εμπιστεύονταν εύκολα όποιον τους έταζε πράγματα ανέφικτα ? δηλαδή τους υποκριτές, ένα είδος πλασμάτων με ανθρώπινη μορφή, μα διαβολεμένη καρδιά- ελπίζοντας πως κάποια μέρα θα γινόντουσαν εφικτά. Καθώς περνούσε ο καιρός, η χώρα ρήμαζε, τα τείχη της άρχιζαν να πέφτουν και άγρια ζώα από ξένες περιοχές έτρωγαν τους βλαστούς και τα άλλα ζώα, κάνοντας τους παράφρονες να πεινάσουν. Σιγά ? σιγά ορισμένοι, αφού δεν είχαν να φαν, το έριξαν στην σκέψη. Αναρωτιόντουσαν, απορούσαν και έδιναν λύσεις μέσα στο μυαλό τους, το οποίο άρχισε να μεγαλώνει στα ξαφνικά από την πολύ τη σκέψη. Ταυτόχρονα όμως, οι υποκριτές διαχωρίζονταν, άλλαζαν ομάδες, προσπαθώντας έτσι να πείσουν τους παράφρονες να τους ξαναψηφίσουν. Καθώς ο καιρός περνούσε, έφτασε η μέρα των εκλογών. Οι παράφρονες πλησίαζαν το κουτί και έριχναν την ψήφο τους μέσα. Κάποιοι έμεναν ανόητοι, κάποιοι απληροφόρητοι, και κάποιοι θα έπρεπε να αλλάξουν όνομα γιατί δεν ήταν πια παράφρονες. Όταν ήρθε η σειρά του πατέρα ο λογικός γιος, που ήταν ένα πεντάχρονο αγόρι, τον κοίταξε με δάκρυα στα μάτια και έπιασε το χέρι του. Ύστερα το ακούμπησε στην καρδιά του, δείχνοντάς του μια βαθιά πληγή. «Αυτό μου το έκαναν οι υποκριτές. Φορούσαν όμως μάσκα και δεν μπορούσα να δω σε πια παράταξη ανήκαν. Εσύ όμως ξέρεις, πατέρα, γιατί το έχουν κάνει και σε εσένα», είπε ακουμπώντας την πληγή του πατέρα του και συνέχισε «Αφού το ξέρεις, μην τους αφήσεις να σε πληγώσουν ξανά, να με πληγώσουν ξανά. Είναι στο χέρι σου. ??

Κοιτάξτε γύρω σας και φανταστείτε το παιδί που σας πιάνει το χέρι. Σκεφτείτε και πράξτε ανάλογα.

Όσοι ψηφίζετε στις φετινές εκλογές θυμηθείτε ότι ψηφίζετε για το μέλλον αυτών που ΔΕΝ ψηφίζουν.
-Μην ψηφίσετε επειδή αυτό το κόμμα ψηφίζατε τόσα χρόνια.
-Μην ψηφίσετε επειδή θα σας βολέψουν σε δουλειά.
-Μην ψηφίσετε επειδή αυτό ψήφιζαν οι γονείς σας.
-Μην ψηφίσετε ως οπαδοί αλλά ως ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.