ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Από την Ελεονώρα Μίλκα-Χρηστόφ

Σκεφτήκατε ποτέ πώς θα μπορούσε το σχολείο σας να γίνει σύγχρονο και διαφορετικό; Σίγουρα πάνω από το 60% των μαθητών ενός σχολείου έχουν πολύ καλές κι ενδιαφέρουσες προτάσεις για να επιτευχθεί ένας τέτοιος στόχος.

Αρχικά, πολλοί από τους μαθητές θα πρότειναν αλλαγές που σχετίζονται με τη διαμόρφωση των αιθουσών. Πολλά σχολεία παρέχουν άψυχες τάξεις με λίγα παράθυρα, μονόχρωμους τοίχους και μικρή έκταση. Πώς είναι δυνατόν οι μαθητές να νιώθουν βολικά εκεί; Μια τάξη θα πρέπει να είναι ευχάριστα διακοσμημένη, με ζωντανά χρώματα και παράθυρα να βλέπουν έξω. Ζωγραφιές κι εργασίες κατασκευασμένες από τα παιδιά θα μπορούσαν να κάνουν μια τάξη ευχάριστη και κατάλληλη για μάθημα.

Καλό θα ήταν επίσης να υπάρξουν αλλαγές και στον τρόπο διδασκαλίας. Μαθαίνοντας πληροφορίες απ? έξω και θεωρώντας άριστο αυτόν που θυμάται ακόμη και τα κόμματα που έχει ένα κείμενο, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σωστός ο τρόπος διδασκαλίας. Οι μαθητές καταλήγουν να διαβάζουν μόνο για το βαθμό, χωρίς να βλέπουν την ουσία του πράγματος, που είναι η γνώση. Κατά την άποψή μου, οι καθηγητές για να διδάξουν επιτυχημένα και ν? αποκτήσουν τόσο την προσοχή όσο και την αφοσίωση των μαθητών τους, θα πρέπει να οργανώνουν διάφορες συζητήσεις, παρουσιάσεις, εργασίες και projects. Οι μαθητές θα πρέπει να φέρνουν πληροφορίες, που οι ίδιοι έχουν ερευνήσει προσεχτικά, για να μπορούν την επόμενη μέρα στην τάξη να έχουν μια συζήτηση πάνω στο θέμα. Έτσι δεν θα υπάρχουν εξετάσεις στο τέλος της χρονιάς αλλά οι μαθητές θα περνάνε στην επόμενη τάξη με κριτήριο τη συμμετοχή τους στις εργασίες.

Ακόμα, διαδραστικοί πίνακες και άλλα τεχνολογικά μέσα, θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ποιότητα του μαθήματος. Ξέρουμε όλοι πως οποιοσδήποτε μαθητής μαγεύεται περισσότερο μπροστά σε μια οθόνη με κινούμενες εικόνες παρά σ? ένα άψυχο και βουβό βιβλίο.

Επίσης, όσον αφορά στους καθηγητές, αυτοί θα πρέπει να είναι υπομονετικοί και ικανοί στο λόγο, για να μπορούν να καθοδηγούν στο σωστό τρόπο ομιλίας και παρουσίασης ενός θέματος, πράγμα που θα φέρει πολλές θετικές επιδράσεις στη γνώση που παρέχεται. Θα πρέπει ακόμα, να είναι υποστηρικτικοί και να ενθαρρύνουν τα παιδιά, ώστε να μην τα παρατάνε μετά από κάποιο λάθος. Θα μπορούσαν, επιτέλους, να βλέπουν όλους τους μαθητές ίσους, χωρίς να κάνουν διακρίσεις.

Για να γίνει λοιπόν ένα σχολείο σαν αυτό που περιέγραψα, μάλλον θα χρειαστεί αρκετός χρόνος, θέληση κι υπομονή, ώστε να υπάρξει μια ουσιαστική βελτίωση.

 

(Σκίτσο του Νικόλα Αναστασιάδη)