Από τη Φυλλένια Καρανάτσιου

Πολλοί είναι αυτοί που θα ήθελαν να αλλάξουν το σχολείο τους- να δημιουργήσουν έστω νοερά ένα νέο , καλύτερο ίσως, σχολείο. Κατά τη γνώμη μου, δεν θα πρέπει να αρκούμαστε σ’ αυτά που έχουμε, ποτέ δεν πρέπει να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε! Έτσι, λοιπόν θα μου άρεσε κι εμένα να πηγαίνω σ’ ένα διαφορετικό σχολειό- το σχολείο των ονείρων μου!

Καταρχάς, το πρώτο που θα ήθελα να «εμπεριέχει», θα ήταν οι διαδραστικοί πίνακες. Όλα τα παιδιά επιθυμούν την ψηφιακή διδασκαλία, όμως αυτό «φαντάζει» αδύνατο στις μέρες μας (οικονομική κρίση, περικοπές δαπανών?λιγότερο κοινωνικό κράτος? κ.λπ.). Επιπλέον, αυτό που θα μου άρεσε, εάν άλλαζε, θα ήταν ο περιορισμένος χρόνος των διαλειμμάτων!   Τι προλαβαίνει να κάνει κάποιος σε δέκα λεπτά; Αυτή η ερώτηση απασχολεί πολλούς μαθητές στη σημερινή εποχή. Με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει μεγαλύτερη διάρκεια των διαλειμμάτων, το σχολείο θα μετατραπεί σε σχεδόν ιδανικό! Ακολούθως, το μόνο ψεγάδι που θα μπορούσε να αποτελεί εμπόδιο, θα ήταν το εκπαιδευτικό «κομμάτι»! Κατά τη γνώμη μου, η εκπαιδευτική διδασκαλία θα πρέπει να είναι ομαδοκεντρική, δηλαδή ομάδες μαθητών να συνεργάζονται με απώτερο σκοπό την καλύτερη κατανόηση των μαθημάτων. Τα παιδιά με αυτόν τον τρόπο θα μάθουν να λειτουργούν σ’ ένα πνεύμα συνεργασίας και αλληλοβοήθειας! Τέλος, πιστεύω πως το ιδανικό σχολείο για εμένα διαφέρει πολύ απ΄ τα σημερινό, αφού θα έχει ως στόχο του την «ευτυχία» του μαθητή, την ολόπλευρη καλλιέργειά του, αλλά και θα συνδυάζει τα «αγαθά» που προσφέρει η τεχνογνωσία της εποχής! Αν το σχολείο έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, τότε θα πλησιάζει το σχολείο των ονείρων μου! Ελπίζω να βγουν αληθινά κάποια από αυτά που ονειρεύομαι για τις «μελλούμενες» γενιές?    

Leave a Comment