ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΨΩΣ

Από τους μαθητές του Α4

Στην ε ραψωδία της Οδύσσειας και ειδικότερα στους στίχους 66-88 «είδαμε» το νησί της Καλυψώς.

Η ζωγραφιά από την Αφροδίτη Μικροπούλου (Α3)

Καθώς ο Οδυσσέας βρίσκεται μόνος, μελαγχολικός στην ακτή, κοιτάζοντας το πέλαγος και νοσταλγώντας την πατρίδα του, ο Όμηρος μας ταξιδεύει στο νησί της Καλυψώς. Ο ποιητής ακολουθεί το βλέμμα του θεού Ερμή περιγράφοντας πρώτα το εσωτερικό της σπηλιάς και στη συνέχεια τον εξωτερικό χώρο. Στο εσωτερικό της σπηλιάς «βλέπουμε» τη φωτιά που καίει στην εστία και «μυρίζουμε» τον κέδρο και τη θούγια, τα αρωματικά φυτά που μοσχοβολούν. Η θεά υφαίνει στον αργαλειό της τραγουδώντας με την εξαίσια φωνή της.

Η ζωγραφιά από την Θεοδώρα Μικροπούλου (Α3)

Σαν να μετακινεί το φακό ο ποιητής μάς μεταφέρει στον εξωτερικό χώρο παρουσιάζοντας μας το τοπίο που περιβάλλει την κατοικία της θεάς. Την σπηλιά περιβάλλει μια καρποφόρα κληματαριά γεμάτη από σταφύλια καιτέσσερις κρήνες στη σειρά, από τις οποίες «ακούμε» να τρέχει γάργαρο νερό. Ένα δάσος με λεύκες , σκλήθρα και κυπαρίσσια συνθέτουν ένα φυσικό περιβάλλον ήρεμο και συγχρόνως άγριο και παρθένο. Στο πυκνό δάσος πετούν γεράκια, κουκουβάγιες και θαλασσινές κουρούνες. Στις δυο μεριές απλώνονται λιβάδια με άγριες βιολέτες και άγρια σέλινα. Τοπίο θεϊκό, φύση απάτητη κι απείραχτη από τον άνθρωπο, που δημιουργεί μεγάλη συγκίνηση και ευχαρίστηση ακόμα και στον Ερμή, που μένει εκστασιασμένος να θαυμάζει. Οι εικόνες ολοζώντανες μπροστά μας διεγείρουν την όραση, την ακοή και την όσφρησή.

Σε λίγο θα ανακοινώσει ο Ερμής τα νέα: οι θεοί αποφάσισαν να αφήσουν τον Οδυσσέα να πραγματοποιήσει το νόστο του. Και η θεά, αφού δεν μπορεί να το αποφύγει, θα τον βοηθήσει να κατασκευάσει μια σχεδία σαν αυτήν!