Χόμπι που σας προτείνουμε?

Προτείνουμε? ανεπιφύλακτα?

Από την Δανάη Ζαρζώνη, Ραφαηλία Κοκοβίδου, Έλενα Καρατάσιου, Κωσταντίνα Γρεπινιώτη (Α2)

Ραπέλ (καταρρίχηση)

Το προηγούμενο Σάββατο δεν πέρασε σαν τα συνηθισμένα Σαββατοκύριακα. Ήταν από τα πιο συναρπαστικά της ζωής μου, επειδή πήγα με την οικογένειά μου για ραπέλ ή κανιονινγκ.

Το ραπέλ (καταρρίχηση) είναι μία από τις αγαπημένες μου δραστηριότητες στην φύση. Κατεβαίνοντας τους καταρράκτες δεμένος με ένα χοντρό σκοινί και φορώντας μία ειδική στολή, η αδρεναλίνη σου ανεβαίνει στα ύψη. Ο μέσος χρόνος που κρατάει αυτή η δραστηριότητα είναι περίπου 4-5 ώρες, αναλόγως με τις διαθέσεις των ατόμων κάθε ομάδας?

Αφού φτάσαμε στο φαράγγι, μάς περίμενε εκεί ο καθοδηγητής μας, ο οποίος μάς έδειξε συγκεκριμένους τρόπους για την κάθοδο του φαραγγιού. Επίσης, μας έδωσε χρήσιμες πληροφορίες για να τις χρησιμοποιήσουμε σε περίπτωση κινδύνου. Με την βοήθεια του καθοδηγητή φορέσαμε τον εξοπλισμό μας και ξεκινήσαμε. Στην αρχή ήμουν λίγο φοβισμένη, αλλά μετά άρχισα να το διασκεδάζω.

Περπατήσαμε σε καταπράσινες πλαγιές, ανηφορήσαμε σε απότομες ρεματιές και αφού φορέσαμε την κατάλληλη εξάρτυση? βουτήξαμε στο κενό! Μόλις τελειώσαμε αισθάνθηκα πολύ ενθουσιασμένη και ήθελα να το κάνω ξανά και ξανά, παρόλο που φοβόμουν. Τελικά όλη αυτή η διαδικασία άξιζε τον κόπο της, γιατί ένα σπόρ στην φύση, όπως αυτό εδώ, μπορεί να σου προσφέρει πολλά. Κάποια από αυτά είναι ότι απολαμβάνεις την γαλήνη και την ηρεμία του τοπίου. Επίσης, αποκτάς οικολογική συνείδηση. Τέλος, με τις εκδρομές στο βουνό μπορούμε να ξεφύγουμε από την καθημερινή ρουτίνα, από το γκρίζο της πόλης καθώς και να αλλάξουμε παραστάσεις.

Από την Ευθύμογλου Ζωή (Α2)

Η φωτογράφιση

Στην ζωή μας υπάρχουν πολλές όμορφες στιγμές, άλλες είναι αστείες άλλες συγκινητικές, με φίλους ή και την οικογένεια, που θέλουμε να θυμόμαστε και να μην ξεχάσουμε ποτέ! Η  φωτογράφιση είναι η καλύτερη λύση, αφού με ένα μόνο κλικ μπορούμε να «παγώσουμε» τον χρόνο και να απαθανατίσουμε την στιγμή.

Δεν ασχολούμαι επαγγελματικά με την φωτογράφιση, αλλά κάποια στιγμή στο μέλλον θα προσπαθήσω να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα. Όταν βγαίνω βόλτα με τις φίλες μου, πάντα κουβαλάω μαζί μου και την κάμερά μου. Εκείνες είναι τα ??μοντέλα?? μου κι εγώ ο ??φωτογράφος?? τους. Αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο φαίνονται. Για να βγει μια καλή φωτογραφία θα πρέπει να υπολογίσουμε τις σωστές γωνίες και τον κατάλληλο φωτισμό, είτε φυσικό είτε τεχνητό, από κάποιον φακό ή φώτα. Άλλες φωτογραφίες χρειάζονται επεξεργασία, ενώ άλλες σχεδόν καθόλου, οπότε δεν χρειάζονται και πολλές υπερβολές. Καμιά φορά, όμως, όταν είμαι με τους γονείς μου σε διάφορα μέρη, που έχουν όμορφα τοπία, μπορεί και να μην χρειαστεί η συμμετοχή κάποιου ή κάποιων ατόμων. Ο φακός στρέφεται για παράδειγμα στα ??κοιμισμένα?? και ??ήρεμα?? καράβια πάνω στη γαλήνια θάλασσα ή στις αμέτρητες και κατακόκκινες παπαρούνες την άνοιξη…

Γενικά, η φωτογράφιση είναι ένα χαλαρωτικό και ήρεμο χόμπι-ασχολία. Οι στιγμές που απαθανατίζονται μένουν για πάντα, μαζί με χαμόγελα και γέλια ανθρώπων ή το κλάμα και τη λύπη τους… Γιατί υπάρχουν και οι δυσάρεστες στιγμές που μας στοιχειώνουν. Γυρνάνε σαν φωνές μέσα στο κεφάλι μας!    

Όταν τυπωθούν οι φωτογραφίες,  μπορεί κανείς να τις μεγαλώσει ή να τις κάνει και κορνίζες ή να τις κάνει κάποια άλμπουμ. Εγώ έχω γεμίσει τον τοίχο του δωματίου μου με διάφορες φωτογραφίες με τις φίλες μου, όπως την Όλγα να μου χαμογελάει γλυκά, την Πίστη να κοιτάει προς τον καταπράσινο γεμάτο λουλούδια κήπο και την Χρυσούλα να κάθεται στην αμμουδιά της ήρεμης και γαλήνιας θάλασσας με ένα όμορφο και μαγευτικό χαμόγελο.

Θα σας συστήσω να δοκιμάσετε κι εσείς την τύχη σας με την φωτογράφιση!

Από την Φωτεινή Θεσσαλονικέως και Ραφαέλα Καρυπίδου  (Α2)     

Ποδηλασία και Πεζοπορία

Δύο από τις αγαπημένες  μου δραστηριότητες στη φύση είναι η ποδηλασία και πεζοπορία.

Άρχισα να ασχολούμαι με την πεζοπορία πριν ένα χρόνο, μαζί με την φίλη μου. Στην αρχή δεν μου άρεσε η συγκεκριμένη δραστηριότητα. Η προοπτική του να περπατάει κάποιος με τις ώρες σε έρημες και δύσβατες περιοχές μου φαινόταν όχι μόνο κουραστική αλλά και χωρίς ενδιαφέρον. Τελικά είχα άδικο. Η πεζοπορία όχι απλώς με ενθουσίασε, αλλά με τον κατάλληλο εξοπλισμό με έκανε να την λατρέψω.

Την ποδηλασία ωστόσο, την αγάπησα από την πρώτη στιγμή που ανέβηκα στο ποδήλατο. Το γεγονός ότι έμαθα να κάνω ποδήλατο μόνη μου  χωρίς βοηθητικές, με βοήθησε να εξοικειωθώ περισσότερο με την δραστηριότητα.

Κατά την άποψη μου και η πεζοπορία και η ποδηλασία είναι ιδιαίτερα συναρπαστικές. Πρώτα απ΄όλα, γιατί κανείς έρχεται σε επαφή με τη φύση. Οι διαδρομές   ανάμεσα στα καταπράσινα ή τα καστανοκόκκινα τοπία αναζωογονούν και ηρεμούν τον καθένα, και είναι βέβαια πολύ ωραίες σωματικές ασκήσεις. Επίσης, νομίζω πως συνδέονται με τα στοιχεία της δράσης και της περιπέτειας, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στις εξωτικές περιοχές της φύσης. Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά της πόλης, εμάς που ζούμε ανάμεσα σε κτίρια και είμαστε περιορισμένοι από δρόμους και δρομάκια χωρίς ορίζοντα, να περιδιαβαίνουμε ελεύθεροι στη φύση! Πεζοπορία και ποδηλασία λοιπόν?