Οι μαθητές του Β4 πήραν συνέντευξη από έναν άνεργο… Αποτύπωσαν τις σκέψεις, τους προβληματισμούς, τα  συναισθήματα, τις προσδοκίες του!

Από τη Μαρία Χρύσου

Η Κ?. είναι 26 χρόνων και είναι άνεργη ένα χρόνο. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός αλλά δούλευε σε καφετέρια. Έχει αναζητήσει δουλειά αλλά χωρίς αποτέλεσμα και τώρα σκέφτεται πολύ σοβαρά να φύγει στο εξωτερικό, αν και δε θέλει να αποχωριστεί τους δικούς της. Οικονομικά την στηρίζουν οι γονείς της, αλλά δηλώνει ότι οι δυσκολίες που περνάει είναι πολλές. Όπως όλος ο κόσμος, όπως λέει, έτσι κι εγώ στερούμαι πολλά αλλά ευτυχώς έχω τα απαραίτητα. Στην ερώτησή μας πώς αισθάνεται, μας απαντά: Πραγματικά απαίσια. Δεν μου αρέσει που με συντηρούν οι γονείς μου, θέλω να εργαστώ κανονικά στην χώρα μου κι όχι ν? αναγκαστώ να φύγω στο εξωτερικό για να βρω δουλειά, ενώ μπορώ και στην πατρίδα μου. Και δε νομίζω κανείς να θέλει να φύγει μακριά από τους δικούς μόνο και μόνο για να βρει εργασία. Αλλά σύμφωνα με τις συνθήκες?  Χαρακτηριστική ήταν και η απάντησή της στο ερώτημα αν σκέφτεται καθόλου το θέμα της οικογένειας: Πλέον έτσι όπως είναι τα πράγματα όχι. Εδώ με το ζόρι συντηρώ τον εαυτό μου, δεν είμαι σε θέση να συντηρήσω ολόκληρη οικογένεια. Έχει σχεδόν φτάσει σε αδιέξοδο, δεν ξέρει από πού να κρατηθεί. Δεν της αρέσει καθόλου που σπούδασε κάτι και θα αναγκαστεί να εργαστεί πάνω σε κάτι άλλο.

Από το Βαγγέλη Μπελεβεσλή και το Νίκο Μυλωνά

Η Κ????..είναι 45 χρονών με σπουδές στα Οικονομικά  και εργαζόταν για 16 χρόνια στην εταιρία Παπαποστόλου, κέντρο με ορθοπεδικό και γενικά ιατρικό εξοπλισμό. Μετά από τρία χρόνια ανεργίας θα δούλευε σε οποιαδήποτε δουλειά προκειμένου να καλύψει τις βιοποριστικές της ανάγκες. Ακόμα και χωρίς ένσημα, αν η οικονομική της κατάσταση χειροτερέψει. Στην ερώτηση πώς βλέπει τη δημιουργία οικογένειας σήμερα, μας απάντησε: η δημιουργία οικογένειας είναι μια μακρινή σκέψη, η σημερινή οικονομική κατάσταση είναι τέτοια, ώστε να μην μπορούμε να σκεφτόμαστε τη δημιουργία οικογένειας. Πιστεύω όμως πως η πίστη και η αγάπη για τον άνθρωπο θα μας οδηγήσει στη δύναμη για τη δημιουργία οικογένειας, που νομίζω, πως όλοι θέλουμε. Πιστεύει πως η ανεργία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε κάποιον και πως η κατάσταση αυτή την επηρεάζει όχι μόνο οικονομικά αλλά και ψυχολογικά. Φυσικό είναι, μας είπε, βλέποντας και πολλούς άλλους συνανθρώπους μου στην ίδια κατάσταση να επηρεάζομαι προς το χειρότερο. Αλλά η ζωή είναι ωραία και δεν πρέπει να τα παρατάμε ποτέ.  Την ρωτήσαμε αν θα έφευγε για αναζήτηση δουλειάς στο εξωτερικό. ? Αγαπώ την πατρίδα μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου. Θα μου ήταν δύσκολο να φύγω στο εξωτερικό για οποιαδήποτε δουλειά. Θα ήθελα να δημιουργήσω και να φτιάξω αυτά που θέλω στον τόπο μου. Πιστεύω πως η πατρίδα μου με χρειάζεται, όχι μόνο εμένα, όλους μας. Όλοι οι νέοι θέλουν και πρέπει να δημιουργήσουν ένα καλύτερο και ομορφότερο αύριο για την Ελλάδα μας!

 Από τη Θεοπούλα Τσολακίδου

Η Μ?.. είναι γυναίκα, 26 χρονών, έχει τελειώσει την Αγγλική φιλολογία κι είναι άνεργη τουλάχιστον ένα χρόνο. Παλαιότερα εργαζόταν ως σερβιτόρα σ? ένα εστιατόριο και θεωρεί πως ο μισθός της ήταν αρκετά ικανοποιητικός, με την έννοια πως τουλάχιστον μπορούσε να συντηρεί το σπίτι της. Στην ερώτηση πώς τα βγάζει πέρα, τώρα που είναι άνεργη, απάντησε ότι την βοηθούν οι γονείς της. Δεν αισθάνεται όμως καλά αφού είναι αναγκασμένη να εξαρτάται από άλλους. Προσπαθεί βέβαια να μειώσει όσο μπορεί τα έξοδά της, όπως και κάθε άνεργος, όπως μας είπε. Αναζήτησε δουλειά ρωτώντας γνωστούς και φίλους αλλά ψάχνοντας και στο διαδίκτυο. Την ρωτήσαμε αν ψάχνει δουλειά μόνο σχετική με το αντικείμενο που σπούδασε και χαμογελώντας μας είπε πως φυσικά θέλει να εργαστεί σ? αυτό που σπούδασε αλλά περνώντας ο χρόνος  ψάχνει οτιδήποτε βρει και μπορεί να το «κυνηγήσει». Σκέφτηκε πολλές φορές κι ακόμα σκέφτεται να φύγει στο εξωτερικό. Αν είχε χρήματα για τη μετακίνηση και τα πρώτα έξοδα θα έφευγε αμέσως. Την ρωτήσαμε αν σκέφτεται να κάνει οικογένεια και η απάντηση ήταν αποστομωτική: όχι, δεν είναι στις σκέψεις μου αυτήν την περίοδο, δεν θα μπορούσα να κάνω οικογένεια.  Είναι η περίοδος της ανεργία, μας είπε ό,τι πιο δύσκολο έχει ζήσει. Δεν ξέρεις αν την επόμενη μέρα θα έχεις χρήματα να ζήσεις. Προσπαθείς απεγνωσμένα να βρεις μια δουλειά που να σε ικανοποιεί. Είμαι ακόμα σχετικά αισιόδοξη και προσπαθώ να κυνηγήσω τα όνειρά μου.

Από τη Χριστίνα Νικόλα

Ο Κ??. είναι 29 χρονών, άνεργος περίπου 4 χρόνια και σπούδασε μηχανικός αυτοκινήτων. Στην τελευταία δουλειά που βρήκε έμεινε μόνο έξι μήνες και από τότε συνεχίζει να ψάχνει. Τα χρήματα που έπαιρνε ήταν 300 ευρώ αλλά προς το παρόν δε σκέφτεται ακόμα να αναζητήσει δουλειά στο εξωτερικό. Ζει με τους γονείς του. Αναγκάστηκε να μειώσει πολύ τα έξοδά του, ζει κάτω από άσχημες οικονομικά συνθήκες αλλά είναι ακόμα αισιόδοξος για το μέλλον, ελπίζοντας πως θα βρει δουλειά.

Από την Αναστασία Πέμμα

Η Κ??.είναι 40 χρονών και άνεργη για δύο χρόνια. Είναι παντρεμένη με δύο παιδιά και ευτυχώς ακόμα εργάζεται ο σύζυγός της. Εργαζόταν ως διοικητική υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα. Έχει αναζητήσει δουλειά σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ως υπάλληλος γραφείου, πωλήτρια κ.α. Έχει απευθυνθεί σε γνωστούς και φίλους, έχει ψάξει στο διαδίκτυο και όπου αλλού μπορούσε.  Θεωρεί πως η ζήτηση εργασίας είναι μεγαλύτερη από την προσφορά αλλά επίσης πως οι εργοδότες έχουν παράλογες απαιτήσεις σχετικά με τα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ένας υπάλληλος. Περιγράφει το εργασιακό καθεστώς σήμερα ως εξής: Αμοιβές αντιστρόφως ανάλογες με τις απαιτήσεις των εργοδοτών. Εργασία χωρίς ένσημα. Αμοιβή με ποσοστά. Οι περισσότερες αγγελίες αφορούν σε ηλικίες 25-35 ετών και πρόκειται για θέσεις όπως τηλεφωνικές πωλήσεις και ασφάλειες ζωής, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει μισθός ή είναι πολύ μικρός και η αμοιβή έχει τη μορφή bonus.

Από την Ελευθερία Χατζοπούλου

Η Ν????είναι 38 ετών .Σπούδασε φιλολογία κι έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα. Δούλευε ως αναπληρώτρια φιλόλογος σε ιδιωτικό σχολείο. Είναι άνεργη σχεδόν ένα χρόνο και σε ένα μήνα θα σταματήσει να παίρνει επίδομα ανεργίας. Πριν απολυθεί έπαιρνε 850 ευρώ και θεωρεί το μισθό που έπαιρνε μικρό σε σχέση με τον όγκο και τις ώρες εργασίας. Ψάχνω, μας είπε, δουλειά από την πρώτη μέρα που απολύθηκα, κοιτώντας αγγελίες στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο. Στέλνω το βιογραφικό μου όπου μαθαίνω ότι υπάρχει κενή θέση. Όταν τη ρωτήσαμε αν θα πήγαινε στο εξωτερικό για δουλειά, μας είπε πως είναι μια δύσκολη απόφαση, γιατί εδώ έχει οικογένεια. Αν παραταθεί όμως το διάστημα ανεργίας μάλλον θα αναγκαστεί να το κάνει. Αν έβρισκε δουλειά εκτός του αντικειμένου της, υποχρεωτικά θα την δεχόταν. Η ανεργία είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη χώρα και η επίλυσή του θα έπρεπε να είναι η βασική προτεραιότητα κάθε κυβέρνησης.

Από τη Ζωή Φλώρου

Η Μ?. είναι 38 χρονών κι έχει τελειώσει ΤΕΙ. Εργαζόταν ως γραμματέας αλλά είναι άνεργη εδώ και εννέα μήνες. Η αμοιβή που έπαιρνε δεν ήταν ικανοποιητική αλλά κάλυπτε τουλάχιστον, όπως μας είπε, τις βασικές της ανάγκες. Αναζήτησε δουλειά απευθυνόμενη στον ΟΑΕΔ, σε αγγελίες, στο διαδίκτυο, σε γνωστούς και φίλους. Θα παρακολουθούσε σεμινάρια ή ό,τι άλλο προκειμένου να βρει μια δουλειά. Το ενδεχόμενο να φύγει στο εξωτερικό είναι μια σκέψη που την απέρριψε, καθώς δε θέλει να αφήσει την οικογένειά της. Προς το παρόν εργάζεται ευτυχώς ο σύζυγος. Περιγράφει το εργασιακό καθεστώς απάνθρωπο με παράλογες τις απαιτήσεις των εργοδοτών, χαμηλούς μισθούς, υπερωρίες χωρίς ανταμοιβή, ανασφάλιστη εργασία. Θα πρέπει να δοθεί, όπως μας είπε, βάση στη μεσαία τάξη, στις οικογενειακές επιχειρήσεις, στις μικροβιοτεχνίες, στους μικρούς ελεύθερους επαγγελματίες.

Από τη Βάλια Νικολαδου

Ο Κ?.. είναι   35 χρονών και τρία χρόνια άνεργος. Είναι απόφοιτος τεχνικής σχολής. Πριν απολυθεί δούλευε σε εργοστάσιο που έφτιαχνε λάστιχα ποτίσματος, το οποίο έκλεισε κι έμειναν στο δρόμο άλλα πενήντα πέντε άτομα. Είχε δεκαπέντε χρόνια προϋπηρεσίας. Έψαξε για δουλειά από την πρώτη μέρα της απόλυσής του αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Πιστεύει πως αν πρέπει να ταΐσεις τα παιδιά σου και να ζεις με αξιοπρέπεια θα αναγκαστείς  να μεταναστεύσεις ακόμα και σε άλλη χώρα. Τον απασχολεί πολύ η οικονομική κατάσταση στη χώρα γιατί έχει αντίκτυπο σε όλους μας. Στην ερώτηση αν του έχουν προκληθεί σωματικά ή ψυχικά προβλήματα από την ανεργία, απάντησε πως λόγω άγχους και υπερέντασης εμφάνισε υπέρταση. Δεν είναι αισιόδοξος για την αλλαγή της κατάσταση στο προσεχές μέλλον, ούτε και  για την επόμενη δεκαετία.

Leave a Comment