ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ

Από την Αλίκη Μπλέσιου

Το σχολείο που ονειρεύομαι είναι ένα τροχόσπιτο. Οδηγός είναι ο καθηγητής μας, και εμείς οι υπόλοιποι καθόμαστε στο πίσω μέρος του τροχόσπιτου, όσο αυτό κινείται!

Μεταφερόμαστε από πόλη σε πόλη, από χωριό σε χωριό κι από νησί σε νησί μ? αυτό το μαγικό όχημα. Κάθε τόσο κάνουμε στάσεις σε διάφορα λιβάδια, πλατείες ή ανοιχτωσιές και αρχίζουμε το μάθημα? Λίγες δεν είναι και οι ξεναγήσεις μας σε διάφορους χώρους ιδιαίτερης σημασίας, όπως σε ένα μουσείο ή μια εκκλησία. Μόνο που τα μαθήματα δεν είναι συνηθισμένα, δεν διαβάζουμε απλά το βιβλίο και μαθαίνουμε τα κεφάλαια απ? έξω, όπως σε ένα συνηθισμένο σχολείο.;Oxι? Παραδειγματιζόμαστε από την φύση, και κατανοούμε την ύλη πολύ καλύτερα απ? όταν καθόμαστε στα θρανία, σε μια μικρή και θλιβερή αίθουσα!!!

Για παράδειγμα, στην Βιολογία, βλέπουμε από κοντά την αναπαραγωγή των οργανισμών και την φωτοσύνθεση? Στα Κείμενα διαβάζουμε ένα μυθιστόρημα και νιώθουμε πως ήμαστε ο ίδιος ο ήρωας! Στην Γλώσσα γράφουμε Έκθεση και είναι πολύ καλύτερη από τις συνηθισμένες, καθώς ο καθαρός αέρας μας εμπνέει! Στην Γυμναστική, τρέχουμε κανονικό ανώμαλο δρόμο! Στην Γεωλογία, γνωρίζουμε από κοντά τα ορυκτά! Στην Ιστορία ανακαλύπτουμε τα μέρη όπου συνέβησαν ιστορικές μάχες! Στα Θρησκευτικά, παρατηρούμε από κοντά τα μέρη της εκκλησίας! Στα Καλλιτεχνικά, μελετούμε τον Ιμπρεσιονισμό από πραγματικούς πίνακες? Στα Αγγλικά, τα Γαλλικά ή τα Γερμανικά, εξασκούμε καλύτερα την γλώσσα μιλώντας στους τουρίστες? Γενικά, όλα είναι καλύτερα!

Ξέρω πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να γίνει, αλλά μερικές φορές είναι καλό να ονειρεύεσαι? Σου δίνει την δύναμη να συνεχίσεις τη  κανονική σου ζωή!!!