Στη διάρκεια της χρονιάς πραγματοποιήσαμε στο σχολείο το πρόγραμμα με τίτλο: ? Παράλληλη ανάγνωση λογοτεχνικού κειμένου, εικαστικής και κινηματογραφημένης απόδοσής του. Κείμενο αναφοράς «Τα λουλούδια της Χιροσίμα» της Εντίτα Μόρρις. (βιβλίο Λογοτεχνικών Κειμένων Β Γυμνασίου?
Για την υλοποίηση του προγράμματος δουλέψαμε το Β3 στο μάθημα της Λογοτεχνίας, των Καλλιτεχνικών, αλλά και σε συναντήσεις μας? Επίσης, συνεργαστήκαμε με μουσειοπαιδαγωγούς του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που μας έδωσαν βοηθητικές οδηγίες για την κινηματογραφική εκδοχή των μαθητών μας. Τέλος, στις 22 Φεβρουαρίου 2013 «γυρίσαμε» την «Υπόσχεση?» στο Green room του Μουσείου κινηματογράφου.
Προσεγγίσαμε:
- Τις μεθοδολογικές θεωρήσεις διαφορετικών μορφών τέχνης
- τα διαφορετικά λεξιλόγια-πρακτικές
- τη δημιουργική γραφή
- τον κινηματογράφο
- μέσα από διαφορετικές εργαλειοθήκες αντιληφθήκαμε καλύτερα τους αφηγηματικούς στόχους και τα υφολογικά στοιχεία των δημιουργών.
Στην αρχή, με λογοτεχνική μεταφορά, ταξιδέψαμε με «Τα λουλούδια της Χιροσίμα» στην εποχή του Β παγκοσμίου πολέμου και «ζήσαμε» τις επιπτώσεις από τη ρίψη της ατομικής βόμβας? τις τραγικές συνέπειες στη ζωή των ανθρώπων και στο περιβάλλον?
Δουλεύοντας σε ομάδες θελήσαμε να γίνουμε «κοινωνοί» της υπόσχεσης που δίνει η Οχάτσου (τραγική μάρτυρας της ρίψης της ατομικής βόμβας) στη νεκρή μητέρα της.
Θέμα του σεναρίου της ταινίας μας:
Σκηνή 1η
Βρισκόμαστε σε μια αίθουσα διδασκαλίας ενός σχολείου της επαρχίας. Μια καθηγήτρια με οικολογικές ευαισθησίες, που ενδιαφέρεται για την αντιμετώπιση της ρύπανσης του περιβάλλοντος, κάνει μάθημα περιβαλλοντικής στα παιδιά. Στο χωριό έχουν έρθει ξένοι επενδυτές και θέλουν να αποψιλώσουν το κοντινό δάσος για εξόρυξη μεταλλεύματος. Ο δήμαρχος και αρκετοί γονείς των παιδιών είναι υπέρ της εταιρίας, ενώ άλλοι κάτοικοι διαφωνούν και θέλουν να αποτρέψουν την οικολογική καταστροφή. Οι μαθητές διχάζονται και η συζήτηση γίνεται σε έντονο τόνο. Η εγκατάσταση της εταιρίας είναι αποφασισμένη, γι? αυτό και η καθηγήτρια, οι μαθητές, οι γονείς και όσοι αγαπούν το φυσικό περιβάλλον του χωριού αποφασίζουν να αντιδράσουν, για την ματαίωση όλης της επιχείρησης.
Σκηνή 2η
Έξω, στις πλαγιές του βουνού. Δύο κάτοικοι εκφράζουν αντίθετες απόψεις για την εγκατάσταση των μεταλλείων στην περιοχή τους. Στο σημείο καταφθάνει μια μικρή ομάδα τουριστών από την Ιαπωνία. Όταν μαθαίνουν για το πρόβλημα ,με την βοήθεια του ξεναγού τους παίρνουν μέρος στη συζήτηση και «δείχνουν» στους χωριανούς πως η φύση είναι κάτι από τα πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή του ανθρώπου, ή μάλλον είναι η ίδια η ζωή.
Πώς ένα λογοτεχνικό κείμενο γίνεται σενάριο, ταινία ,ζωγραφική.
Μια πολυδιάστατη αισθητική εμπειρία . Αυτή είναι η μαγεία και η δύναμη της τέχνης? Έχει πολλά πρόσωπα, όλα μοναδικά και δυνατά διεγερτικά της σκέψης, των αισθήσεων και της ευαισθησίας για την μοναδικότητα της ζωής. Μιλά με τις διαφορετικές της γλώσσες για την αλήθεια ,την αγάπη και τον σεβασμό αυτής της μοναδικότητας.
Ζωγραφίσαμε για την «Υπόσχεση».
Οι εργασίες μας έγιναν στην ώρα του μαθήματος των Καλλιτεχνικών.
Δείτε την ταινία μας…
{source}
<iframe width=”420″ height=”315″ src=”http://www.youtube.com/embed/Pb9RK7cpwf0″ frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}
Eντυπώσεις από την «Υπόσχεση?»
Όλη η ιστορία ξεκίνησε από μια ιδέα που είχαμε, κατά τη διάρκεια του μαθήματος της Λογοτεχνίας? Όλα τα παιδιά χαρήκαμε πολύ στην ιδέα να φτιάξουμε δικιά μας ταινία! Υπήρξαν πολλά στάδια και πολλές υποχρεώσεις και για αυτό ο καθένας ανέλαβε και από έναν ρόλο. Το πρώτο στάδιο ήταν να γράψουμε, όσοι θέλαμε, ένα σενάριο. Αφού επιλέξαμε αυτό που μας φάνηκε καλύτερο, το επόμενο στάδιο ήταν να το επεξεργαστούμε, γράφοντας διαλόγους? Έπειτα, οι ηθοποιοί ανέλαβαν δράση με την καθοδήγηση των σκηνοθετών? Σιγά σιγά «προσθέταμε» και τα υπόλοιπα? σκηνικά, κοστούμια, έγινε το ντεκουπάζ, οι υπεύθυνοι μουσικής επέλεξαν μουσική, ενώ όλοι ανυπομονούσαμε για τα γυρίσματα και κυρίως όσοι είχαν αναλάβει την κάμερα και το μακιγιάζ? Οι σκηνοθέτες έπρεπε να το «στήσουν» όλο αυτό και μετά να πάμε στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο λιμάνι και να το «παίξουμε».
Εγγλέζη Κωνσταντίνα Β3
Γράφω ως μπούμαν και θα αναφερθώ στην εμπειρία μου από την δημιουργία της «Υπόσχεσης». Από τις αρχές του Φλεβάρη όλα τα παιδιά δουλεύαμε πυρετωδώς! Άλλοι ασχολήθηκαν με τη συγγραφή σεναρίου, άλλοι με τη σκηνοθεσία, οι ηθοποιοί έκαναν πρόβες, για το γύρισμα της ταινίας!!! Εγώ τώρα ως μπούμαν, τις τελευταίες εβδομάδες, μαζί με τον ηχολήπτη Στέργιο Ντόγκα είχαμε να βρούμε την μουσική επένδυση της ταινίας .Ακούσαμε πολλά μουσικά κομμάτια. Μελετήσαμε κάποια βοηθητικά βήματα από το υλικό του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για το κινηματογράφο. Τελικά μ?αυτά και μ?αυτά, ήρθε η ημέρα που πήγαμε στο Μουσείο Κινηματογράφου. Πριν το γύρισμα, κάναμε δύο πρόβες και οι μακιγιέρ έβαψαν τους ηθοποιούς. Μετά από δύο ώρες τελείωσε το γύρισμα της ταινίας? τα παιδιά τα πήγαν τέλεια! Εγώ είχα πολύ άγχος για την επιλογή της μουσικής που κάναμε, αν θα άρεσε σε όλους και αν θα «έδενε» με το περιεχόμενο? Ήταν μια τέλεια εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ!
Παλαβάτσιος Κωνσταντίνος
Ένας καμεραμάν κάνει μια ενδιαφέρουσα και υπεύθυνη δουλειά και πιστεύω πως αναλαμβάνει το πιο σημαντικό κομμάτι, μαζί με τον σκηνοθέτη, για το γύρισμα μιας ταινίας, διότι έχει όλη την ευθύνη για το αποτέλεσμα! Εγώ είχα δύο ρόλους στην δημιουργία αυτής της ταινίας: στην πρώτη σκηνή ήμουν κάμεραμαν και στην δεύτερη σκηνή ήμουν βοηθός κάμεραμαν. Ο ρόλοςαυτός είναι πραγματικά πολύ δύσκολος, διότι από τον τρόπο λήψης και από την ποιότητα της εικόνας εξαρτάται ολόκληρη η ταινία?. Πραγματικά δεν ξέρω, αν θα μπορούσα να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα στο μέλλον, αν και θα ήθελα παρά πολύ. Πιστεύω πως, επειδή είμαι πολύ αγχώδες άτομο θα τα έκανα μάνταρα! Όσο για το αποτέλεσμα που είδα? να πω την αλήθεια το περίμενα πιο ωραίο, με πιο πολλά χρώματα, καλύτερο ήχο, αλλά μετά σκέφτηκα ότι όλο αυτό ήταν χωρίς μοντάζ, όποτε περιμένω να το δω ολοκληρωμένο! Είχα και έναν άλλο ρόλο. Ήμουν βοηθός ντεκουπάζ. Το ντεκουπάζ είναι εξίσου δύσκολο κομμάτι του κινηματογράφου, αλλά μου φάνηκε πιο εύκολο, διότι ήταν προετοιμασμένο από καιρό , πριν το γύρισμα. Πραγματικά έμεινα έκπληκτος από το πόσο γρήγορα και επαγγελματικά γίνονται όλα στον χώρο του κινηματογράφου! Όσο για την ταινία μας την «υπόσχεση» πιστεύω πως έγινε πολύ ωραία τελικά?
Καστρίτσης Γιώργος
Η δημιουργία της «Υπόσχεσης» πλούτισε τις σκέψεις μας? Νιώσαμε συναισθήματα… Υποκριθήκαμε ρόλους! Εγώ ήμουν ένας από τους ηθοποιούς? Το άγχος μας έφτασε στο ζενίθ την ημέρα του γυρίσματος? ειδικά όταν πήγαμε με το λεωφορείο στο λιμάνι? ήταν το αποκορύφωμα! Η εμπειρία της ταινίας ήταν ωραία, γιατί είχε τόσα και τόσα διαφορετικά πράγματα για τον καθένα να αναλάβουμε, να κάνουμε. Ευτυχώς που διάλεξα να είμαι ηθοποιός. Πιστεύω ότι ήταν το καλύτερο που μπορούσα να κάνω! Στο μέλλον δεν σκέπτομαι να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα, (διότι τα φορτηγά με περιμένουν) και αν ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα, θα πέσουν πείνες.
Πανίζογλου Νίκος
Υπεύθυνες καθηγήτριες:
Μπέντση Ελευθερία
Χριστοφορίδου Ειρήνη.
Leave a Comment
You must be logged in to post a comment.