ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΑΞΙΔΙ

Από την Πέγκυ Μαντοπούλου

Φεύγοντας από το Γυμνάσιο μου έρχονται στο μυαλό όλες οι αναμνήσεις που έζησα εδώ. Γνώρισα νέους ανθρώπους, έκανα καινούργια όνειρα, ένιωσα τόσα διαφορετικά συναισθήματα (χαράς, λύπης, ενθουσιασμού κλπ.) και φυσικά, πολύ άγχος!

Ακόμα θυμάμαι την πρώτη μέρα σε αυτό το σχολείο. Ποιος θα μου το έλεγε πως ο χρόνος θα περνούσε τόσο γρήγορα και από εκεί που ένιωθα ??έξω από τα νερά μου?? ως πρωτάκι, θα κατέληγα τελικά να ετοιμάζομαι να το αποχωριστώ. Υπήρξαν φυσικά και άσχημες στιγμές άλλωστε, πουθενά δεν είναι όλα ρόδινα. Σίγουρα όμως και αυτές οι στιγμές θα μου λείψουν.

Ομολογώ πως ήταν πολλές οι φορές που ευχόμουν να ήταν το σύστημα όπως παλιά, όπου δεν υπήρχε 1η, 2α και 3η Λυκείου αλλά 4η, 5η και 6η Γυμνασίου, για να μπορούσα να μείνω κι άλλο! Παρόλο αυτά δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξη για το Λύκειο, μιας που ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει.

Και επειδή, αυτό που μετράει είναι η διαδρομή και  το ταξίδι, είχα βάλει στόχο να μαζέψω όσο πιο πολλές αναμνήσεις γίνεται αυτά τα τρία (και ελάχιστα) χρόνια. Νομίζω πως το κατάφερα. Έτσι και αλλιώς, οι αναμνήσεις είναι δικές μου και αυτές δεν μπορεί να μου τις πάρει ο χρόνος?!