“Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ”

Από την Ηλιάνα Δίγκα

Στο μάθημα της Λογοτεχνίας διαβάσαμε ένα ποίημα του Μπέρτολτ Μπρέχτ για τον όρο μετανάστες. Το ποίημα γράφτηκε την περίοδο του ναζισμού, λίγο πριν τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και, εκτός των άλλων, αναφέρεται στη διαφορά των λέξεων πρόσφυγας και μετανάστης .Ωστόσο ο ποιητής δηλώνει αγανακτισμένος με τα γεγονότα που συμβαίνουν στην πατρίδα του! Ο ίδιος ζει μακριά από τη χώρα του, ως πολιτικός πρόσφυγας και αφουγκράζεται με αγωνία τις τραγικές εξελίξεις…Και εκεί κάπου στο τέλος, παρατηρώ μία έκφραση που με κάνει να ταυτιστώ και εγώ μαζί του?

  «Η τελευταία λέξη δεν ειπώθηκε ακόμα…»Μία μικρή φράση δείχνει πόσο μεγάλη μπορεί να είναι η αποφασιστικότητα και η λαχτάρα ενός ανθρώπου για την αποκατάσταση της αδικίας? .Με αυτήν τη φράση, ο ποιητής ίσως να ήθελε να μας δείξει την ορμή και το πάθος που διαθέτει, για να αναδείξει τα πιστεύω του. Σήμερα, που είμαστε ενημερωμένοι για το τι συνέβη στη Γερμανία (και όχι μόνο) την περίοδο του ναζισμού, καταλαβαίνουμε πως τελικά, όση δύναμη και όπλα και αν έχει κάποιος, δεν μπορεί να καταπατήσει το θέλημα των άλλων, για μία δίκαιη ζωή με ισότητα! Προσωπικά, πιστεύω πως μία τέτοια έκφραση θεωρείται διαχρονική, μιας και στην ιστορία ενός λαού σίγουρα υπήρξαν, αλλά και θα υπάρξουν η προσπάθεια επιβολής της «λογικής» των κυρίαρχων συμφερόντων απέναντι στους απλούς ανθρώπους.

    Έτσι, μία τέτοια φράση, για μένα είναι ελπιδοφόρα?