Από την Πέγκυ Μαντοπούλου

Πόλεμος! Μια λέξη που όλοι έχουμε ακούσει. Κάποιοι την έχουν ζήσει και ακούγοντάς την θυμούνται όλες εκείνες τις φρικτές μέρες που έζησαν. Κάποιοι άλλοι την γνωρίζουν μέσα από ταινίες ή από διηγήσεις μεγαλύτερων και τέλος, υπάρχουν λαοί που αυτή τη στιγμή τον ζουν.

 

Ο άνθρωπος από τη φύση του περιέχει τον πόλεμο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ακόμη και τα μικρά παιδιά παίζουν μεταξύ τους πολεμικά παιχνίδια καθώς επίσης, ενήλικοι και έφηβοι που πωρώνονται σε ηλεκτρονικά παιχνίδια βίας.

Ποια είναι όμως τα αίτιά του; Πρόκειται για στρατηγική που ακολουθούν τα έθνη και πιο συγκεκριμένα οι ηγέτες με απώτερο σκοπό την απόκτηση δύναμης, εξουσίας και κυρίως πλούτου. Υπεύθυνη για τον πόλεμο είναι η αλαζονεία που διακατέχει τους ανθρώπους. Άραγε, υπάρχει καλός πόλεμος; Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο χωρίς ωστόσο να είναι λάθος; Μπορεί ένας πόλεμος να φέρει θετικά αποτελέσματα σε μια χώρα; Και αν ναι, τότε πια είναι αυτά; Ο πόνος, τα διαμελισμένα σώματα, τα συντρίμμια, ο αναγκαστικός ξεριζωμός από τον τόπο σου προκειμένου να σώσεις τη ζωή σου (προσφυγιά), τα κατεστραμμένα εδάφη, οι χιλιάδες νεκροί και τραυματίες; Τι από όλα; Και πώς να ζήσεις μετά από τον πόλεμο; Πώς μπορείς να ξεχάσεις όλες εκείνες τις οδυνηρές στιγμές που έζησες; Οι ψυχικές πληγές που δημιουργεί, σίγουρα δεν μπορούν να επουλωθούν. Επομένως, σίγουρα δεν μπορεί να υπάρξει καλός πόλεμος!

Τελικά, υπάρχει νικητής και χαμένος; Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε τον όρο ??νικητής?? σε ένα πόλεμο. Λέμε πως νικητής είναι αυτός που υπερισχύει σε κάποια αναμέτρηση με τους αντιπάλους του. Όμως και τι με αυτό; Θεωρώ πως σε έναν πόλεμο όλοι είναι χαμένοι. Ακόμα και ο υποτιθέμενος νικητής είναι χαμένος. Μέσα από αυτό το γεγονός, υποφέρουν και οι δύο αντίπαλοι, αφού και οι δύο έχουν απώλειες που δεν γίνεται να αντικατασταθούν ή να αλλάξουν (πχ. απώλειες ζωών, κατεστραμμένα  εδάφη κλπ.)

Επίσης, ο πόλεμος μπορεί να έχει επηρεάσει και μεταγενέστερες γενεές. Για παράδειγμα η πυρηνική βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι προκάλεσε παρενέργειες και είχαν πολλές τερατογεννέσεις. Αυτό το φαινόμενο, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Τερατογεννέσεις εξακολουθούν να συμβαίνουν χωρίς ωστόσο να γνωρίζουμε το πότε θα σταματήσουν και για πόσο ακόμα θα επηρεάζει το σημερινό κόσμο. Συνεχίζοντας, ο πόλεμος δεν επιτρέπει στα κράτη να αναπτύσσονται πνευματικά, οικονομικά και τεχνολογικά. Όμως, εξακολουθώ να μην μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται μέχρι και σήμερα να υπάρχουν φιλοπόλεμοι άνθρωποι.

Ολοκληρώνοντας, πιστεύω πως για να λυθούν τα προβλήματα και οι αντιθέσεις που πιθανόν να έχουν κάποια έθνη μεταξύ τους, η λύση είναι ο διάλογος. Συζητώντας τα προβλήματα καλοπροαίρετα είναι σίγουρο ότι μπορεί να βρεθεί κάποια λύση η οποία θα είναι και ανώδυνη και πιο αποτελεσματική!

Leave a Comment